De Gulden Passer. Jaargang 58-59

[p. 69]

⁺ Subitae diuitae obliuiosae.

+ 40, 41.

25.

Cv'm nos diuitiae erigunt superbae,
Et fortuna beat vel otiosos,
Obliuiscimur impij Deorum,
Nec sors adiuuat indigos sodales.
Arae thure vacant, foco & decenti,
Nec ventura animus videre caecus
Dignatur, tumidi aut maris procellas.
Securi nimium sed in profundam
Labuntur foueam, grauesq́ue poenas.
Si fortuna igitur fouet secunda,
Illam discito temperare mente,
Vt prorsus dubiam, & rota volucrem:
Sic posthac leuiùs feres nouercam.