maar zeer gedeeltelijk waar. Men zou even goed de stelling kunnen verdedigen dat een afgietsel van het menselijk lichaam even mooi of beter zou moeten zijn dan een Praxiteles of Bourdelle. Hoewel iedereen de dwaasheid van deze stelling onmiddellijk schijnt te begrijpen, beseffen maar weinigen, dat, hoewel op een ander gebied, de verhouding handschrift-drukletter bijna dezelfde is als natuur-kunstwerk.
Het volkomen incidentele karakter van de geschreven letter en de stylering van de goede drukletter zijn door gereedschap, materiaal en doel bepaald.
De stempelsnijder heeft bij de vroege drukletters al kleine maar zeer belangrijke wijzigingen aangebracht die, hoewel voor het ongeoefende oog nauwelijks zichtbaar, van het grootste belang zijn voor het gehele uiterlijk van de drukletter. De vrij primitieve wijze van ininkten en van drukken maakten, om maar een voorbeeld te noemen, een bepaalde vorm van lettersoort of schreef noodzakelijk. De schreefvorm heeft een enorme invloed op het uiterlijk van de letter. Bij de letters van Bodoni krijgt men de indruk dat de maker meer beziggehouden werd door de technische problemen van het snijden en het doen schitteren van zijn kunde, dan met de leesbaarheid van zijn product. Hoewel een ieder onder de indruk zal komen van de distinctie en pracht van de monumentale boeken van Bodoni, zal men toch moeilijk de letters van deze meester als ideale leesletters kunnen zien.
Een van de grote verdiensten van Van Krimpen is dat hij nooit heeft toegegeven aan de neiging van vele ontwerpers om te épateren.
Zijn Nederlandse degelijkheid en gevoel voor orde, en een grote kennis van de giet- en druktechnieken hebben hem letters doen maken die bruikbaarheid paren aan een fraaie vorm. De invloed van de grote Italianen is, hoewel duidelijk, geheel geworden tot een product van deze tijd zonder een zweem van modieusheid. De Romulus en de Romanée, de laatste thans met eigen cursief, zullen, zover men daar thans reeds een oordeel over kan vellen, de critiek van de tijd doorstaan. De belangrijkheid van Van Krimpen als figuur in de typografie gaat echter verder dan de letterontwerper. Zijn letters zijn de stenen, waarmede op het fundament van een strenge logica, het gebouw van zijn eigen stijl is opgetrokken.
Het gebruik van kleur wordt door hem gemeden en van versiering wil hij niets weten. Bij de meesten van zijn vakgenoten zouden deze beperkingen leiden tot armelijkheid of steriliteit, bij hem geenszins. Telkens is men weer verbaasd door de monumentale distinctie van het kleinste boekje. De ware monumentaliteit is geen kwestie van afmeting maar van verhouding, zoals
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
