De Gulden Passer. Jaargang 7
(1929)– [tijdschrift] Gulden Passer, De–
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd
[pagina 101]
| |
Tafelzeden.En ghy eet ofte drinckt oft u aen tafel set
Uw handen eerstmael wascht: En dan segt u ghebedt.
Die wijs zijn ende vroom, voor eerbaer lien vernamet,
Laet voren sitten aen, want dat alsoo betamet.
Ist dat men u dan oock aen tafel sitten doet
Ghedenckt dat ghy u daer oock sedich draghen moet.
Die op de tafel leent met elleboogh' oft ermen
Is boers en ongeschickt, iae buyten d'eerbaer termen.
In uwen Neus oft Oo'r te cotren u wel wacht
Die thooft craut ofte snuyft dat wort voor schant gheacht.
En keert uw' ooghen niet om alles te bekijken
En spouwet oft en spyght, ghy moecht een boer ghelycken.
Ist dat ghy wort versocht te spreken; niet en faelt
Want die spreekt sonder noot, gheen eer daer aen en haelt.
T'broot breken met der handt oft voor de borst te snyden
Dat mach de seedbaerheyt seer qualycken ghelyden.
Wanneer ghy sout begheert dat langht fijn met den mes
En nemes niet te veel want dat oneerlijck es.
En wilt oock in tplatteel de spijs niet langh'beloeren
Maer neemt wat voor u leght, die anders doen zijn boeren.
Ist dat men u beveelt oft datm'u oorloof gheeft
Dat ghy ind' schotel tast dat doet heus en beleeft.
Het ghene dat m'u biedt, met danckbaerheyt ontfanget
En soo ghys niet en wilt met heusheyt weerom langet.
Daer g'aen ghebeten hebt in d' schotel niet en steeckt
U beetkens snydt heel cleyn, en niet van een enbreeckt.
| |
[pagina 102]
| |
U vinghers suldy reyn aen u servette vaghen
Die geensins lecken af: noch oock geen beenen knaghen.
En zijt den eersten niet die inde schotel tast
Men soude meynen dat ghy waert een gulsich gast.
De wyl' ghy zijt aen disch wilt eerbaerheyt hantieren
En soo langh als men eet weest tuchtich van manieren.
Voor en naer als ghy drinckt dit doch niet en vergeet
Te vaghen uwen mont: end' oock wanneer ghy eet.
De plaetse daermen eet voor eerbaer wort ghepresen
Daeromm' en doet daer niet dat niet gedaen moet wezen.
Voorts als ghy matichlijck u maeltijt hebt gedaen
Groet die ter tafelen zijn; en wilt dan henen gaan.
En watter dan daer naer is op oft af te rechten
Dat doet met vlyticheyt: dit voecht de jonge knechten.
En tstaet de ieughet wel dat die ootmoedich zij
Ghewillich en beleeft, gedienstich oock daar bij.
Insonderheyt wanneer daer dienstboden ontbreken
En kent u niet te goet de handen toe te steken.
Doch boven alle dinck ghy niet vergeten moet
Te dancken Godt de Heer die u dus heeft ghevoedt.Ga naar voetnoot1)
|
|