Het vuistrecht in de kunst
In de ‘Groene’ beklaagde de directie van ‘De Vereenigde Schouwspelers’ zich over ‘het vlegelachtig geschrijf’ van Henrik Scholte, kondigde aan dien criticus niet meer toe te laten tot de uitvoeringen van dat gezelschap en beloofde, dat in geval ‘dit kereltje toch den overmoed mocht toonen zich bij onze voorstellingen aan de cassa aan te melden, zoo wacht hem een niet al te zachtzinnige en zachthandige ontvangst’.
Scholte toonde die vertooning op juiste prijs te stellen en uitte er zijn vreugde over, dat die schouwspelers hem derhalve ‘eindelijk eens een interessante première in uitzicht’ stellen.
In ‘De Gemeenschap’ neemt A. den Doolaard het op voor Coster aan wiens werk du Perron een uitvoerige studie wijdt in ‘Forum’. Naar aanleiding van Costers proza heeft du Perron het over ‘eties kwijl’. Dit is voor den Doolaard aanleiding het volgend schrik aanjagend dreigement de wereld in te slingeren: ‘Indien du Perron verder nog eens over “eties kwijl” spreekt, kan hij van mij een gratis pak slaag krijgen, franco thuis’.
Reeds onlangs vernamen wij van een duel op de vuist dat zeer veel belangstelling trok, geleverd door een tweetal bekende dichters op het Leidscheplein naar aanleiding van een letterkundig twistgesprek.
Wij geven echter in overweging, of de daartoe zich bereid verklarende schrijvers die demonstraties niet zouden willen uitstellen tot de ‘boekenweek’ in het volgend jaar. Het kan een reclame-attractie worden voor een uitgever van de winnende partij.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd