Liederen en gedichten uit het Gruuthuse-handschrift. Deel 1: liederen

[p. 542]

tekstkritische noten

140

Vaer wech, Ghepeins! God gheve dir leit,¹
Dattu ye quaems in mijn ghedacht!
Du bist vort an van mi ontzeit
Ende ic ontsegghe al dijn gheslacht.^3-4
Vaer wech!
Vaer wech ende vlie van mi ghereit!
Dune laets mi rusten dach no nacht.

Chanson met licht gevarieerde R.-regel. De melodie in canzone-vorm (begin-herhaling) strekt zich uit over 2 coupletten. De stemomvang is vrij groot, 1½ octaaf. Na f′ en na a′ (op ‘be-sceit’ in couplet 2 regel 1) volgt een dun streepje, waarvan de functie niet duidelijk is geworden.

1 Ghepeins: hier de personificatie van de sombere mijmerij.

3-4 ‘voortaan is het oorlog tussen jou en mij en ik verklaar ook aan je hele famihe (d.w.z. alles wat het gevolg is van mijn sombere gemijmer) de oorlog’.

[p. 543]

 

Du haens ghebrant met onbesceit

 

Mijn herte ende al mijns zinnes cracht.^8-9

10

Mi dwinct so zere dijn aerbeit,

 

In haen no vruecht, no vruechden macht.^10-11

 

Vaer wech!

 

Vaer wech ende doe van mi ghesceit!¹³

 

Dune laets mi rusten dach no nacht.

 

 

15

Ach, groen nu zi, mijn Ommecleit,¹⁵

 

Want ich mi nie so moede en vacht.

 

Helpstu mir niet, soot mir nu steit,¹⁷

 

So werdic zaen ghevanghen bracht.¹⁸

 

Vaer wech!

20

Vaer wech! helf God om vroilicheit!

 

In can gherusten dach no nacht.

8-9 ‘je hebt op een schandalige manier mijn hart en al mijn geestkracht in de as gelegd’.

10-11 ‘het leed dat je me aandoet drukt mij zozeer, dat ik geen blijdschap meer heb en ook niet het vermogen om weer blij te worden’.

13 doe van mi ghesceit, ‘neem afscheid van mij, ik geef je je congé’.

15 ‘o mantel van mijn persoonlijkheid, wees nu groen, neem weer de schutkleur der opgewektheid aan’.

17 helpstu mir niet: gezegd tot het ‘ommecleit’ dat, evenals ‘ghepeins’ in de eerste strofe, gepersonifieerd wordt.

18 ghevanghen bracht, ‘gevankelijk weggevoerd’; allicht niet naar de gevangenis maar naar het dolhuis.