Liederen en gedichten uit het Gruuthuse-handschrift. Deel 1: liederen

[p. 452]

tekstkritische noten

102

Naer dattu haes de herte mijn¹
Aen dir ghewald, vrau minnentlijch,²
Unde ich el niemens bin dan dijn,
So troost mi, beilde wivelijch.
Si blide ende vro, want ichs dir gan!⁵
So willich vroylich zinghen dan
Ende bliven dijn ghetruwelijch.

Vor al lieft mir dijn wijflic scijn,

Rondeel. De finalis is e″ (in hoge ligging). Mogelijkerwijze is deze nog door een d″ gevolgd (op facs. niet meer zichtbaar). De dichter heeft in het 2de (volledige) couplet het 2de refreindeel opgenomen (AB a A aB AB in plaats van ABaAabAB).

1 naer dat, ‘omdat’.

2 aen dir ghewald, ‘in uw macht, in uw bezit’.

5 ichs dir gan, ‘ik ben u genegen, ik blijf mijn hoofse liefdedienst tenvolle aan u wijden’; de dichter probeert Mergriete na de dood van Egidius op te monteren door er, bescheiden maar onhandig, op te wijzen dat hij, de hoofse huisvriend, er toch ook altijd nog is!

[p. 453]

 

Als icht mach scauwen vriendelijch.^8-9

10

Nacht ende dach so lidich pijn,

 

Sonder als ic bem bi dijch.

 

 

 

Na dattu haes etc.

 

 

 

Wanneer ich niet bi dir mach zijn,

 

Rouwich verlanghen es in mich,

15

Hets recht, ic bem dijn eighijn¹⁵

 

Ende blive in trauwen zekerlijch.

 

Wes blide etc.

 

Nu willic vroylic etc.

 

Ende bliven etc.

 

 

20

Na dattu haes etc.

8-9 ‘boven alles behaagt mij uw liefelijk gelaat, wanneer ik het vriendelijk (tegenover mij) mag zien’; zij wil hem in deze tijd nl. niet te woord staan en kijkt langs hem heen.

15 hets recht: zij mag als hoofse geliefde met hem, haar slaaf, nl. doen wat zij wil, dus ook hem de toegang tot haar ontzeggen. ic bem dijn eighijn, l. ic bem al dijn eighijn?