Liederen en gedichten uit het Gruuthuse-handschrift. Deel 1: liederen

[p. 361]

tekstkritische noten

60

Nieuwe jaer in vruechden rijch
Weinscic der liefster minnentlijch
Met hertzen ende met zinne.
In haer ghewaldt so gevich mich⁴
Met gansen wille zekerlich.
Mijns hertzen keyserinne,
Du best mijns vruechts ghewinne!

Mijn liefste reine, ghelooft mi das.⁸
Want ich dijns waerlich nie vergas!⁹
Noch blivic di ghestade
Vor al dat es of ye ghewas.
Mijn herte en rustet niewer bas

Chanson. Finaliscadens conjectuur. Tegen 't eind a′g′ (op keyse-rinne) niet bij Carton.

4 ‘ik stel mij onder haar soevereine macht’.

8 ghelooft mi das, ‘neem dat van mij aan’.

9 ‘ik heb u waarlijk geen ogenblik vergeten, ik ben u geen ogenblik innerlijk ontrouw geweest’; toespeling op de onenigheid die tussen de dichter en zijn geliefde (Mergriete) had plaatsgevonden en die in r. 26 wordt aangeduid als ‘onsteidich kijf’ (blz. 164-6).

[p. 362]

 

Dan in dire ghenade,

 

In trauwen vro ende spade.

 

 

15

Dit nieuwe zalich vroilic jaer,

 

Daertoe al die mi volghen naer,

 

Blivic in dire ghewalde.

 

So waer ic bin, of hier of daer,

 

Mijn hertze die es di even naer.

20

Mijn vruecht ic van di halde

 

Met minnentliker zalde.²¹

 

 

 

Salich vroilich minlich wijf,

 

Du best al mijns leits verdrijf,

 

Hoe saltu mi dan laten?²⁴

25

In minnen mi ghestade blijf

 

Ende acht up geen onsteidich kijf!²⁶

 

Ne wilt mi nummer haten,

 

Dune vints mi buten maten!²⁸

21 zalde, ‘zaligheid’.

24 laten, ‘loslaten’; ook weer een toespeling op de onenigheid in het voorafgegane jaar.

26 ‘hecht geen waarde aan voorbijgaande meningsverschillen’.

28 ‘tenzij gij werkelijk zoudt bevinden dat ik buiten de perken was gegaan’.