Liederen en gedichten uit het Gruuthuse-handschrift. Deel 1: liederen



[pagina 302]
Ga naar tekstkritische notentekstkritische noten 33 En es geen vrient, up minen heit, Die men so lichte verwerken mach Om dinc daer niet vele an en cleift.Ga naar voetnoot1-3 Het doet sijn onghestadicheit.Ga naar voetnoot4 5[regelnummer] Dies noit ghetrauwe vrient en plach.Ga naar voetnoot5 En es gheen vrient, up minen heit, Die men so lichte verwerken mach. D ................... eit,Ga naar voetnoot8 Hi gheift in redenen verdrach,Ga naar voetnoot9 10[regelnummer] Daer wankel vrient niet om en gheift. En es gheen vrient etcet.	[tekstkritische noot]Rondeel. In regel 3 op ‘en’ emendatie van het dubbelteken g'g' in g'f'. Finalis (a') conjectuur als in 32. voetnoot1-3 ‘het is geen (echte) vriend, die men zo gemakkelijk, door een onbeduidende zaak, kan ontstemmen, tegen zich innemen’. voetnoot4 ‘de oorzaak ligt in zijn wispelturigheid’. voetnoot5 ‘een trouwe vriend zou zo iets nooit laten gebeuren’. voetnoot8 bovenste regel van een kolom, half weggesneden; de overgebleven letterresten zijn zo vaag dat ik er weinig mee beginnen kan; alleen de hoofdletter D aan het begin staat vast. voetnoot9 ‘hij aanvaardt, als men hem de zaak uitlegt, een excuus’ (?); verdrach zal hier wel ‘kwijtschelding’ betekenen.