De groene linde. Jaargang 2

In 't purperen.

Zie hoe de Stad, thans schittrend voor me rijst!
in 't purpren van den stillen Zomeravond,
wen plechtig sterft der zonne vurig-rood,
haar huizen en haar hemel-hooge torens
omlooiend met wat meêmlend zonnestof.
De Stad bewierookt blijft een luttel stonde
van goud, en dan ze zinkt, ze krimpt traag weg
bij 't fluistren van den killen zwarten nacht,
die optreedt kalm en zacht en voor mijn blikken
het vergezicht betoovrend mij bestapt.

Georges Roose.