't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijStemme: Nu leef ick in 't verdriet. Ofte:
| |
[pagina 176]
| |
Godts geest in 't hert verheught.
Ga naar margenoot+4. Daer door was elck bequaem,
Te spreecken van Godts woordt;
En in des Heeren naem,
Ga naar margenoot+Werdt yders stem gehoort,
De vryheydt was gemeen,
Te spreecken met aendacht,
Niemandt 't sy groot of kleen,
Ga naar margenoot+Onwaerdigh was geacht.
5. Elck bracht sijn gaven by,
Tot leeringh onbesmet,
Malkander stichten sy,
Al in des Heeren wet,
Om door der liefden aerdt,
De waerheydt voor te staen:
Ga naar margenoot+Het leeren onbeswaert,
Van yder werdt gedaen.
6. Soo bloeyde Christus Bruydt;
En sijn gemeente reyn,
Haer gaven bloncken uyt,
Ga naar margenoot+Haer deughden algemeyn,
Waren als goudt in 't vyer,
Beproeft soo datmen sagh,
't Geloof aen elck quartier,
Uyt lichten als den dagh.
7. Wie soud niet zijn verheught,
En in sijn geest verblijdt,
Dat Christus Bruydt met vreught,
En gaven nu ter tijdt,
Bemindt wierdt en geacht,
Van velen in 't gemoedt,
En door der liefden kracht
In vryheydt werdt gevoedt.
8. Maer laes die waerdigheydt,
| |
[pagina 177]
| |
Van Gods gemeent men siet
Is met haer heerlijckheydt
By na vergaen tot niet,
Door heerschappy en macht,
Werdt Christus geest en woordt
Soo heerlijck niet geacht,
Gelijck alst wel behoort.
9. 't Schijnt of Gods heyligh woordt
Sijn kracht was heel vergaen,
Elck na sijn leeraers hoort:
Niemandt durft blijven staen;
Alleen op Christus leer,
En 't Euangelij soet,
De waerheydt drucktmen neer,
Door sectery verwoedt.
10. Want twist ende tweedracht,
Scheurt Godes kerck van een,
Geen liefde werdt betracht,Ga naar margenoot+
Elck acht een ander kleen,
De deught van waer ootmoedt
Is wegh: alleen 't verstandt,
Heerst over het gemoet,
En neemt de overhandt.
11. 't Blijckt klaerder als den dagh,
Dat nu een ander geest,
Belet dat niemandt mach,
Vry spreecken onbevreest,
Tot stichtingh openbaer,
Uyt Godes heyligh woordt,
Onder de Christen schaer,
Werdt niemandt nu gehoort.
12. Als die men self verkiestGa naar margenoot+
En 't woordt alleen betrout,
De vryheydt men verliest,
| |
[pagina 178]
| |
De Leeraers worden stout,
Dats alleen nemen aen,
Het recht van Gods gemeent,
'tWelck eertijdts seer bequaem
Was in Gods kerck verleent.
Ga naar margenoot+13. Den geest werdt uyt geblust,
De Prophecy veracht,
Niemandt hoe wel bewust,
Heeft om te spreken macht,
De vryheydt werdt benout,
Door dwangh van heerschappy,
De gaven menighfout,
Sijn onder slaverny.
14. Christus gemeent aenschout,
Met al haer heerlijckheydt,
En gaven menigh fout,
Nu gans bedurven leyd,
Daer sijn geen proeve meer,
Van lijden en verdriet,
Men druckt nu self ter neer,
Hem die de waerheydt siet.
15. Dies klaecht mijn hert en weent,
Met allen diet verstaen,
Acht Christus u gemeent,
Doch eens wilt schouwen aen,
O Heer wilt neder sien,
En maeckt u naem weer groot
Wilt doch u hulp aen bien.
U Bruydt is in den noodt.
16. Vergadert doch by een,
Die suchten tot u Heer,
Ghy kentse in 't gemeen,
Laet doch tot uwer eer,
U volck weer zijn gebracht,
Tot prijs van uwen naem,
| |
[pagina 179]
| |
Uyt alderley geslacht,
In een gemeent te saem.
|
|