't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens

[p. 168]

Vermaningh tot versakingh sijns selfs.

Stemme: o! geestelijcke Hemels stadt.

1. GHy al die Christi naem belijdt,
En hebt u tot den Heer begeven:
Op dat ghy soudt na desen tijdt,
Eeuwigh met hem in vreughde leven.

2. Ey! let nu dogh op het gebodt,

Dat u de Heere heeft geboden,
⁺Versaeckt u seydt dien groote Godt,
⁺En wilt u aerdtsche lusten dooden.

3. Eyst Godt versaecken van den Mensch?

⁺Soo moet ghy u gans overgeven,
Geheel en d'al, naer eygen wensch,
Mooght ghy in 't alderminst niet leven.

4. Roept uyt dan al wat hinder doet,

En wilt o Mensch u selfs niet vresen!
Want soo ghy noch de sonden voedt,
Soo mooght ghy geen Discipel wesen.

5. Het sy o Mensche wat het sy!

Al wat in deught u kan verhind'ren,
En soeckje daer te blijven by,
Soo benje niet van Godes Kindren.

6. En soomen dreef met u den spot,

Als ghy u gansch socht te versaecken,
Al scheltmen u voor mal of sot,
Sout ghy dan u voornemen staecken?

7. Blijvende dan terugh van schaemt,

+ Luce 9.23.

+ Coloss.3.5.

+ Luce.14.26.27.

[p. 169]

 

Hoort, wat seyt Christus ons berader?

 

Wie doet door schaemt, dat niet betaemt?

 

Dien sal ick schamen voor mijn Vader.⁺

 

8. Vaet dese reden in u oor,

 

Wilt na u wil geen leven kiesen,

 

Oft anders soudt ghy dan daer door

 

Het eeuwigh leven weer verliesen.

 

9. In tegendeel soo ghy verlaet,

 

Des vleysches wil om Christi leere,

 

Soo sult ghy na de spot en smaet,

 

Beleden worden van den Heere.

 

10. De poort is engh de wegh is smal,⁺

 

't Zijn Christi reden die 't betuygen,

 

Dus wie ten leven komen sal,

 

Moet sich in alles neder buygen.

 

11. 't Is waer het schijnt al vry wat swaer,

 

Dat men sich gansch soud' over geven,

 

Schijn, is geen zijn: want wilmen maer,

 

Soo wortmen krachtigh aengedreven.

 

12. En soo beweeght door Christi geest,

 

Dat wat in't eerst bitter als roedt is,

 

Verandert in een vreughden feest,

 

Dat Christi jock staegh licht en soet is.

 

13. Rust salder wesen in 't gemoedt,⁺

 

Voor yder quaedt dat ghy begevet,

 

Wel hondert fout sal 't zijn geboet,

 

Terwijlje noch op 't aerdtrijck levet.

 

14. Soo dese reden niet dringht voort,

 

Dat ghy het aerdts sout willen derven,

 

Soo let noch verder op sijn woordt,

 

En noch het eeuwigh leven erven.

 

15. Door liefde dan van 't eeuwigh goet

+ Mat.10.33.

+ Mat.7.14

+ Mat.11.30

[p. 170]

 

Kanmen 't vergancklijck licht versaken.

 

Heft staegh maer d'oogen van 'tgemoet

 

Ter plaetse daer ghy hoopt te raken.