't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
Auteursrechtvrij[Dan spreckt de tongh niet meer van ydelheydt]Stemme: Als op 't voorgaende.1. DAn spreckt de tongh niet meer van ydelheydt,Ga naar margenoot+
Waer mede hy sijn even Mensch verleydt,
Maer een stage Hemel tael,
Is nu al sijns mondts verhael,
Om sijn naesten door die reden, hert en ooren te doen krijgen,
Om van d'ydelheydt te swijgen.
2. Hy soeckt niet meer door boert en sotte klap,Ga naar margenoot+
Met yd'le reen van een onnut gesnap,
Maer het geen dat stichtingh geeft
En waer door men eeuwigh leeft,
| |
[pagina 164]
| |
Dus geluyckt hy al sijn leden, na het goddelijck behagen,
Niet te met, maer al sijn dagen.
3. Sijn dertle voet die hout hy oock in toom:
Op datse niet by quaet geselschap koom
Ga naar margenoot+Maer hy gaet op sulcke steen,
Daermen niet dan goede reen,
Of sijnes nastens heyl verschaffen, hier toe is sijn hert begerigh,
En van al het aerdts af-keering.
4. Dus werckt dien Mensch met al dat aen hem is,
Het oogh, het oor, de tongh, de voet, gaet wis.
En al 't geen hy vorder heeft,
Is waer door hy Godlijck leeft,
Godt Siet desen reynen wandel, waer door wy sijn Kind'ren heten,
Die hy noyt en kan vergeten.
Denckt op 't Oordeel. |
|