't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijVoys: Alleen niet kruys van Godes Soone. Of O Slaep! o Soete Slaep.1.WOrdt nu niet vol met sap van druyven,
Om phantasyen te verschuyven,
Want Iesus ons patroon,
Godts lieffsten Soon
Heeft ons nu belast,
En wel sterck en vast
Ga naar margenoot+'t Sober ende matigh leven,
| |
[pagina 157]
| |
Gelijck dat duyd'lijck staet beschreven.
2. Maer wordt nu vol, dit is sijn reden,
Met geest en kracht van goede zeden:
Maer niet met spijs en dranck,
Die maer een stanck,
Geven aen 't gemoedt
Dat sijn lusten voedt,
Dat sijn lusten voet ten quaden,
Om Ziel en lichaem te verraden.
3. Daerom neemt spijs en dranck in maten
Om al wat gulsich is te laten,Ga naar margenoot+
De maet is aller best,
Wat geeft de rest?
Niet dan wroegens stof
In 't benaude hof
In 't benaude hof des herten,
En quelt 't gemoedt met bittre smerten.
4. Dan houdt de Menschen 't gemoedt in 't midden,
Met veel te vasten en te bidden,
Waer door het weligh lijf,
Wordt vast en stijf,
In des deughdes loop,
Met een andere hoop,
Met een andre hoop omvangen:
En blijft niet meer aen d'aerde hangen.
5. De Mensch en wordt niet meer bewoogen,
Met vleyschelijcke lust der oogen:
En het onkuys gemoedt,
Niet meer gevoedt:
Maer door het gebet
Is hy als omset,
| |
[pagina 158]
| |
Zijnde 't alder sterckste wapen,
Om niet meer in de sondt te slapen.
6. Geluckigh zijn dan dese Menschen,
Die meerder hebben, dan sy wenschen,
Van d'aerd en 't geense geeft,
Waer door men leeft.
Maer die sijnen lust
Voed, en noyt en bluscht,
In sijn drift en sterck begeren,
Moet daer door 't alder best ontberen.
7. Een Christen die wert in genomen
Door sijn gedachten, om te komen
Daerm' eeuwigh wellust heeft,
En by Godt leeft,
Met sijn Hemel boon,
En sijn lieffsten Soon,
Die ons andre spijs wil geven,
Waer door wy altijdt kunnen leven.
8. Wel Mensch leght dat vry ernstigh over,
Hoe ghy best, u gemoedt onttover
Van het gewaent pleysier,
Waer door ghy hier,
Uwe Ziel verleydt,
En een poel bereydt,
En een poel bereydt van smerten,
Door stekend' soo u eygen herte.
9. Naturens eysch, is maer te leven:
Hoe wilt ghy haer dan meerder geven,
Dat sy hier selfs begeert,
En stadigh leert
Door een stercke treck,
Als sy haer gebreck
Alle dagen komt begeren:
Laet dierlijck het verstandt dan leren.
| |
[pagina 159]
| |
10. Sy eyst geen spijs, van groote waerde,
Maer het eenvoudighst van de aerden,
En alles is haer soet,
Het geen maer voedt,
En oock geven kan,
Daer sy reedlijck van
Daer sy reedlijck van kan leven,
Waerom wilt ghy haer meerder geven.
11. Die elck geeft 't sijn, die is rechtveerdigh,
En leeft dan selver, Gode weerdigh,
Voldoende Godts gebodt
Het geen hem tot
Dese staet komt noon,
Door sijn lieven Soon,
Die oock selfs is voor getreden,
Doen hy quam met die Hemel-reden.
12. Sijn spijse was des Vaders willeGa naar margenoot+
Dit konde sijn begeerten stillen,
Alsoo moet oock die geen,
Die hier beneen,
Sijn Heer volgen sal,
Want de wegh is smal
Want de wegh is smal ten leven,
Gelijcker duydlijck staet geschreven.Ga naar margenoot+
13. O Christi Iesu Godes Soone!
Helpt ons aen dese schoone kroone,
Die gy nu selver draeght,
En ons behaeght,
Op dat wy beneen
't Paetjen mogen treen,
Dat ghy selfs hebt voor geschreven
Met letters, en een heyligh leven.Ga naar margenoot+
|