't Groot Achterhofken, Beplant ende op nieuw vermeerdert met verscheyden seer stichtelijcke Liedekens
(1664)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijStemme: Eenigh stil, en afgescheyden.1. 'K Heb u liedeken ontfangen
Met geneught,
En ick voel in't hert verlangen,
Om die deught,
Met een liedt // soo ghy siet,
U te vergelde weer,
In wederkeer.
2. 'K vind' een swaer inwendich lijden
Uyt gebeelt,Ga naar margenoot+
Waer uyt dat een soet verblijden
Wordt geteelt,
Als gedult // en onschult,
Te samen zijn gepaert
En wel bewaert.
3. Al die hier in tranen saeyenGa naar margenoot+
Met gesucht,
Sullen na met blyschap maeyen
Hare vrucht:
't Edel zaet // komt te baet,
Een wel geladen schoof
Door het geloof.
| |
[pagina 58]
| |
Ga naar margenoot+4. Saligh zijnse die hier weenen,
(Seydt den Heer,)
Want met salse vreught verleenen,
Dies te meer:
Ga naar margenoot+Maer die lacht, hy verwacht,
Ga naar margenoot+Al met den rijcken vraet,
Na 't goed' het quaedt.
5. Tusschen lacchen en verblijden
Is verscheel,
Want 't verblijden, is by tijden
Soet en eel,
Maer den spot // buyten Godt,
Of dwase ydel vreught
En is geen deught.
6. 'sWerelds druck en vreughde plegen
Alle beyd',
Komen uyt verkeerde wegen:
Maer die schreydt,
Ga naar margenoot+Om de sond' // en de wond',
Die uyt Gods minne spruyt,
Brenght blyschap uyt.
Ga naar margenoot+7. Want den Goddelijcken rouwe,
Wel gelijckt,
Ga naar margenoot+Een bedroefde swanger Vrouwe,
Die om kijckt,
Met een langh // suchten bangh,
Tot dats' haer lieve Kindt,
In d'armen vindt.
8. Maer wanneer het is geboren,
Is haer hert
Soo verheught, (het welck te voren
Was vol smert)
Datse geen // van de ween
Tot schaed' en overdenckt,
Die 't herte krenckt.
| |
[pagina 59]
| |
9. Als het herte wordt genesen
Deur Godts geest,
Magh den Mensch wel vrolijck wesen:
Want den feest,
Iesus geeft // dien beleeft,
In 't hert hem komen laet,
Daer hy voor staet.
10. 't Kan oock somtijds wel gebeuren
Dat door 't kruys,
't Hert is in gestadigh treuren,
Om 't konfuys,
Dat hy siet // met verdriet
In 'sWereldts woeste zee,
Dit doet hem wee.
11. Sulcken wee heeft Christus vondenGa naar margenoot+
Doen hy sagh
Veelderley verblinde sonden.
Die hy plagh
Deur veel traen // af te dwaen,
Uyt medelijden groot
Tot in den doodt.
12. 'k Wensch u staegh met hem te lijden,
Om dies wil,
Dat ghy met hem meught verblijdenGa naar margenoot+
Sonder schil,
Want de kroon // brenght te loon,Ga naar margenoot+
Eeuwigh' onsterff'lickheydt,
Voor een kleyn leydt.
13. Treuren is niet te gelijckenGa naar margenoot+
In dees tijdt,
By 't geen dat namaels sal blijcken
Hem die lijdt,
En die naer // 't onsichtbaerGa naar margenoot+
Staegh sijn gesichte wendt,
't En heeft geen end.
|
|