't Groot achter-hofken
(1639)–Anoniem Groot achter-hofken, 't–
AuteursrechtvrijGeplant met verscheyden Gheestelijcke Liedekens, tot stichtinghe der Ieught, by verscheyden Autheuren gemaeckt ende t'samen gestelt
Stemme:Wanneer ick slaep, &c.
Ga naar margenoot+CHristus die roept: mijn last,
Mijn jock is soet,
Hy veylt en schenckt de ruste van 't ghemoedt
Elck lust-vernoegingh biedt
Hy mild om niet:
Ga naar margenoot+Hier is 's Levens broot
Wt des Vaders schoot,
Ga naar margenoot+Om Hel, Duyvel, Doodt, vernielen:
O rust, o soete rust der zielen.
Ga naar margenoot+Komt proeft de smaeck die 's Hemels Manna heeft,
Ga naar margenoot+Der Swijnen draf geen voetsel toch geeft,
Ga naar margenoot+V heyl-benijder bromt
En moedigh romt
Op wes'eloose schijn,
Suycker-soet fenijn,
| |
[pagina 45]
| |
Met wes'eloose schijn, de herten,
Nu troont, maer loont en kroont met smerten.
Of hy met dy al vry wat hooge rijst,
End' al de macht en pracht des Weerelts wijst:Ga naar margenoot+
Of hy dijn wrevel hooft
Al wraeck belooft:
Of hy rust en weeld
Voor dijn ooghen beeld,
End' u herte steelt // meyneedigh,
Dijn ziel, dijn arme ziel blijft ledigh.
Daer spoockt en quelt de zwarte honghers straf,
En dreyght na 't eerst oock met het tweede graf:
Hier woonen teghen-lust,
Wroegingh, onrust:
Hier is nimmer vree,Ga naar margenoot+
Maer een woeste Zee,
Hier is nimmer vree // maer plaghen
Een worrem die altijdt blijft knagen.
't Gheschapen al, des Scheppers eyghendom,
Deylt God natuers behoefticheden omGa naar margenoot+
Door 't dierelijck gheslacht,
Tot voedsels kracht:
Maer die boven maet
Gheen soo haest vergaet,
Door hun toeverlaet // verkiesen
Haer heyl en hooghste goet verliesen.
Opdriftigh zandt, diens heylgront is ghesteltGa naar margenoot+
Daer soo 't geval kan bruycken sijn gewelt:
Maer wie op Christum stightGa naar margenoot+
Gheen winden zwight,
| |
[pagina 46]
| |
Of uyt d'as al viel
't Hoogh en lagher wiel,
Ga naar margenoot+Iae dat lijf en ziel // verdweenen,
Sijn goet, sijn hoogste goet blijft eenen.
I. de Witte. |
|