't Groot achter-hofken

Geplant met verscheyden Gheestelijcke Liedekens, tot stichtinghe der Ieught, by verscheyden Autheuren gemaeckt ende t'samen gestelt

[p. 43]

Nieuw-Iaers-Liedt,

Stemme:O Heyligh, zaligh Bethlehem.

's IAers nieuwigheydt vernieut ons lust,
En leert d'ontelb're jaren tellen;
Maer 't is geen nieu dat ons gerust,
Van nieu-sucht kan te vreden stellen.

Om dat de weer'lt niet nieuws bevat

Soo blijft ons hart tot nieu geneghen,
Vermidts het nieu mest wort geschat,
In waelbaerheydt te zijn gheleghen.

Want als dees' waen yet nieus verwerft,

Van goet van lust, van jaer of leven,
Stracx vintmen dat sulk nieu versterft
Dus kant ons geen vernoegen gheven.

Maer 't ware nieu, wort nimmer out

't Blijft altijt nieu in 't selve wesen,
Van d'eeuwigheyt ons toe vertrout,
Dat is: kom leeft met my na desen.

O! nieuw en eeuwighe Beloft,

Looft hem, deur wien wy sulcx genieten
En ons de toegangh heeft ghekocht,
Ach! deur sijn heyligh bloedt-vergieten.

Dit is het nieu en vast verbont

De blijde bootschap die veel menschen,
Wel eertijdts niet en is ghejont
Onaengesien hun heyligh wenschen.

O! wenschelijck onsterff'lijckheyt,

Wat heeft de nieuwigheydt van jaren,
By u een mercl'lijck onderscheyt?
In u kan Nieu-sucht eerst bedaren.

[p. 44]

 

Vaert wel dan al 't verganck'lijck

 

Goudt, wellust, eer en hooghe staten

 

Vw soecken segghen wy adieu:

 

Al die dit kent, sal dat verlaten.

 

En wat is doch het Nieuvve-jaer,

 

Het selve dat hier voor gheweest is,

 

Dus laet dit nieu ons leyden daer,

 

Het nieu in volheydt aldermeest is.

 

Die nae waerdy dit nieu aenkleeft,

 

Wordt selfs vernieut in een nieu leven

 

En die niet nieu in 't nieu en leeft

 

Wordt out in d'aoude straf gedreven.

Weten baert twijst.