De nieuwe Hollandsen Boots-gesel, Ofte Bataviers helden-stuk

Behelsende de voor-naamste geschiedenisse, die in 't veroveren van de Spaense silver vloot te Vigos, en in meer andere zee en veldt-slagen is voor-gevallen: als mede verscheydene vryagie, vermakelijke kluchten, herders en matroose gezangen

[p. 81]

Een Aerdige Boere Vryagie,

Siet hoe helder schijnt het Maentje.

Ach! Margrietje: Mijn voogdesje,
Hoe verslijtje dus jou jeugt?
Datje altijt by jou besje
So blijft wonen sonder vreugt,
Margriet,
ey niet
Laet dit oude Wijf,
Dus niet zijn jou tydt verdrijf,
Ey niet!
Kiest voor 't oude Wijf,
Doch een ander tijdt verdrijf.

'k Sou soo garen om een Roompje,
Met jou eens na buyten gaen,
Rusten onder 't Linde-boompje,
Dat je maar eens dorst bestaen,
Margriet.
Maer siet,
Besjen is te quaet
Als men maer eens met u praet,
maer zier,
Besjen is te quaet,
Als men maer eens by jou staet.

't Js ons Besjen al vergeeten,
Hoe sy in haar jonge tijdt,
Heele nachjes heeft versleeten,
Want sy wiert soo sterck gevrijt,
Margriet,
Jan Piet
En Kees Louwe Seun,
Vryde haer met zwarte Teun,
Ja Piet
en Kees Louwen Seun,
Hadden met haer sulcken deun.

'k Weet je waert ook gaeren vrouwtjen,
Maer wie durf ‘er doen versoek,
'k Zie wel datje draegt een trouwtje,
Onder jou satijnen doek,
Margriet,
't is niet,
Of je seyde loop,
Want mijn Troutjen is te koop,
Js 't niet,
Of je seyde loop
En kom bint men dese knoop.

Js ‘t niet jammer soete Meysje,
Daer jou

[p. 82]

 

groente so verdort?

 

Geeft my ‘t Ja-woort doch een reysje

 

Achtet niet of Besje knort,

 

Margriet,

 

‘t verdriet,

 

Dat ik om jou ly,

 

Js de meeste slaverny,

 

't Verdriet

 

dat ik om jou ly,

 

Wijt is Besjes raserny.

 

 

 

Nu ik denk wy sullen wachten,

 

Besje wort doch over-out,

 

En misschien in weynig nagten,

 

Js sy doot, ja stijf en kout,

 

Margriet,

 

‘t gebied

 

Van haar huys en hof,

 

Daer benje dat vroutje of

 

't Gebied

 

van haer huys en hof,

 

Js dan tot Margrietjes lof.