De nieuwe Hollandsen Boots-gesel, Ofte Bataviers helden-stuk

Behelsende de voor-naamste geschiedenisse, die in 't veroveren van de Spaense silver vloot te Vigos, en in meer andere zee en veldt-slagen is voor-gevallen: als mede verscheydene vryagie, vermakelijke kluchten, herders en matroose gezangen

Een schoon Lied van een Oostindiaense juffrouw, en een Hollandse Bootsgesel.

Stemme: Als 't begint.

Ik ben lestmael de Nieupoort uytgegaen,
Buyten Batavia wilt dit verstaen,
Om mijn jonk hert wat te vermaken,
Terstont nam ick mijn keer,
Want op dien dag wast mijn begeer,
Om lustig aen den dronck te raken.

Jck gingh terstont na 't hooge Huys,
Daer

[p. 50]

 

ging ick sitten drinken quansuys,

 

Een kom Furi van de Boomen,

 

Terwijl dat ick daer zat,

 

Een Bonkes rookte en een Pinah at,

 

Sag ick daer een Monstiesje komen.

 

 

 

Jck heb haer so minnelijck gegroet,

 

Gelijk een minnaer vleijen moet,

 

Als hy uyt liefden soekt te minnen,

 

Jk sey schoon kint kom hier,

 

Want in de Zonne schijn is geen playsier.

 

Daerom treed hier een weynig binnen.

 

 

 

Sy trad in en ik was seer verblijt,

 

Zy sey jonkman ik en heb geen tijt,

 

De Zon is also hoog gerese,

 

Daerom so moet ick gaen,

 

Want ik neem u voor mijn geselschap aen,

 

Op Jaketro moet ick 'er nog wesen.

 

 

 

Jck sont terstont na de stad ras,

 

Of daer geen Kiper sol en was,

 

Die voor 't schoon Kindt sou zijn gedragen,

 

Terstont so quamder een

 

Daer ben ick met 't schoon kint onder getreen,

 

Niemand hoorden van ons bey klagen.

 

 

 

Wy gingen voor een groene Laen,

 

Daer klaver gras en bloemen staen,

 

Daer ginge wy wat sitte ruste,

 

Jk heb haer so minnelik geseyt,

 

Gelijk een Minnaer tot zijn meyt,

 

Schoon kint dat ik u nu eens kusten.

 

 

 

En ick dorst 't haer niet doen,

 

Daer op gaf sy mijn de eerste soen,

 

Doen smaekte ick haer roode lipjes,

 

Mijn hoofje lag in haer schoot,

 

En mijn hantjes op haer borsjes bloot,

 

Doen voelden ick haer roode lipjes.

 

 

 

't Js nu al lang genoeg gekust,

 

Ons heeten brant moet zijn geblust,

 

Daer na schickte sy haer ter degen,

 

Haer bloote borsjes los gedaen,

 

Soo dra als ick dat voor sag open gaen,

 

Heb ick een nieuwe lust gekregen.

 

 

[p. 51]

 

Wy lagen in Vrou Venus-spel,

 

ja seper het ging daer zo wel,

 

Sy wister aerdigh na te voegen

 

Doen branden dat schoon Venus Kint,

 

So dra als ick daer in schoot verblint,

 

Doen kreeg ick datelijck mijn genoegen.

 

 

 

Wy benne beyde opgestaen,

 

Haer kleetje heeft sy aengedaen.

 

Sy sey jongman wilt u wat spoede,

 

Haer Neusdoeck die zy had,

 

die heb ik datelijck uyt haer hant gevat,

 

Wiste mijn zweet, Want ick was moede.

 

 

 

Wy gingen te samen voort,

 

Tot voor haer deur als dat behoort,

 

Sy sey Jonkman weest wellkome,

 

daer stont een boere Pons,

 

Sy sey Jonkman dat is voor ons,

 

Kom laet ons lustigh drincken omme.

 

 

 

De kop stont mijn so kroes,

 

't Was des avoes

 

Dat sal ick weer aen u besteden,

 

So dra ick daer lust in kreeg,

 

Stak ik mijn hantje by haer boesem leeg,

 

Ginck haer tot d 'onderrock ontkleeden.

 

 

 

Wy spronge lustig in de bogt,

 

Sy sey dat maekter een nieuwe vogt,

 

Toen schonk sy my nog drie Ryalen,

 

En sey dat 's voor 't gelag,

 

Dat gy van desen dag nog drincken mag,

 

En oock de Kipersol betalen.