De nieuwe Hollandsen Boots-gesel, Ofte Bataviers helden-stuk

Behelsende de voor-naamste geschiedenisse, die in 't veroveren van de Spaense silver vloot te Vigos, en in meer andere zee en veldt-slagen is voor-gevallen: als mede verscheydene vryagie, vermakelijke kluchten, herders en matroose gezangen

Een Avontuerlik Liedt van een Oostinjevaerder die 't geluk met de voet stiet.

Stem: Ik drink de Nieuwe Most.

Waer is 't Fortuyn nu ras,
Dat my laetst gunstig was,
en boot mijn selfs geluck, in overvloet,
maer ik als blint, Jk schoptent met de voet,
Jk was wijs sonder verstant,
En eerst gekome uit Oostinje Land,
Al mijn vermaek was ronkedore,
Jck had noyt geen rou,
Als 't gelt maer duren wou.

Jk was niet in de stad,
Of siet een Maegt die had,
Haer oog geslagen straks op mijn persoon,
Mijn zijde kleeren blonke wonder schoon,
en mijn moy geel krult hair
Blonk op mijn schouders of het geel gout waer,
Jk danste pasjes op vier winden,
Jk sang een deuntje toe,
Dat schoon kind wierd niet moe.

[p. 17]

 

Terwijl ick songh en sprongh,

 

een sugjen haer ontgongh,

 

Doe dogt ick mede op die selfde stont,

 

Dat sugje komt al uyt een diepe gront,

 

Maer die Oostinje kent,

 

Zijn sulcke sugjes wel gewent,

 

Jck sprack haer aen met soete reden,

 

Dogter ick wou gy,

 

Oock dansten eens met my.

 

 

 

Doe schoot sy my een lonck,

 

Maer ick rook datelijck vonck,

 

dat was geseyt, kom gaen wy hier van daen,

 

Jk heb dat lonkje met 'er haest verstaen

 

Jck heb adieu geseyt,

 

Dat schoon kint heb ik met mijn me geleyt,

 

Jonckman sey sy in Oostinje heb ick langh verkeert,

 

Maer word daer niet geleert.

 

 

 

Doen ik in Jnje waer,

 

Leefden ik als een baer

 

Metter tijdt wierdt ick een brackje stout,

 

Jk ging werke in zwart Ebbenhout,

 

Mijn bay hiet plompe wang,

 

die proste voor mijn, Bounus en Pinang,

 

Backen en tydor mede,

 

Was gecallefaert

 

Maer hy kreeg noyt geen baert.

 

 

 

Jck heb na mijn begeert,

 

Dit Ambagt wel geleert,

 

Jck heb een korfje basen wel behaegt,

 

Sy hebben van mijn werrick noyt geklaegt,

 

Mijn gemoet Poety kleur,

 

Dat gaf mijn by de Nontjes groot faveur,

 

Al most ick drie vier schoft snagts wercken,

 

Jck was altijt bereyt,

 

Jck versuymde noyt geen tijdt.

 

 

 

Gy spreekt een tael Jonkman,

 

Die ik niet verstaen en kan,

 

Maer prompewangh is dat geen Vogel struys,

 

Neen 't is te seggen Hospes van het huys,

 

Jck dagt gy vraegt mijn veel,

 

verstont gy 't regt gy maeckte wis krakeel,

 

Jck bragse by de Musikanten,

 

Jonckman sey zy fijn,

 

Kom danst een reys met mijn.

 

 

 

Daer op was ick niet luy,

 

Jck dogt dats niet en bruy,

 

Za speelman strijkt nu eens op de Latoon,

[p. 18]

 

En schroomt geen snaren,

 

maer denckt op u loon

 

Terwijl de snaren gaen,

 

mijn radde leden hier niet stil en staen,

 

Jk scheen als van de wint gedreve:

 

Kamperjolen ras,

 

Dans ick hier op sijn pas.

 

 

 

Doen sey sy laet ons gaen,

 

Gy hebt mijn wil voldaen,

 

Maer van u Ambagt daer gy soo van spreeckt,

 

Wort dansen op een winckel niet geleert

 

Bent gy nog ongetrout,

 

misschien wort ons bier hier te saem gebrout,

 

Mijn Ouders rijck zijn hier woonagtigh,

 

Binnen dese Stadt,

 

Versien van geldt en schat.

 

 

 

Doen dagt ick in mijn sin,

 

Dit maekt een goet begin,

 

Wel dogter hoe sou ick zijn gepaert,

 

Daer ick mijn maegdom so lang heb bewaert,

 

wel jonkman sey sy weer,

 

Blijft mijn getrou ik maek u tot een heer,

 

Laet voortaen al u sorge varen,

 

Gelt en goet genoeg,

 

Heb ick tot ons behoef.

 

 

 

Zy bragt mijn in een zael,

 

Het scheen een plaets Royael,

 

De koele wijn heeft daer soo soete smaeck,

 

Waer door haar hooft wat ligter is geraeckt,

 

Het raeckten haer in 't hooft,

 

Sy schonk mijn 't plekje daer sy was geklooft,

 

Het bosje digt met jonge boomen,

 

Daer noyt Jager door,

 

En had gejaegt te voor.

 

 

 

Uyt min greep ickse ras,

 

Daer sy het smalste was,

 

Wy vielen t 'same op het Swane dons:

 

De pot aen twee, Het was een vreugt voor ons,

 

Jk heb 'er opgelet,

 

Een dronke Griet, een Engel in het bed:

 

Maer eer ick 't wist begont te dagen,

 

sulcken vroege dag,

 

Jck noyt in Jnjen sag.

 

 

 

Doen was sy nog niet te vreen,

 

Sy ginck haer naeckt ontkleen,

 

Silver en gout en al haer kostelijkheyt,

 

Dat heeftse by malkaer neergeleyt,

 

en sey kiest na gewoon,

 

Wat hebt gy liever voor u ar-

[p. 19]

 

beyts loon,

 

Die lijf in 't hembt, of de juwelen,

 

maer de kostlijkheyt,

 

heeft mijn eylaes verleyt.

 

 

 

Doen sey sy weg booswigt,

 

Gaet stracks uyt mijn gesigt,

 

versmaet gy my om dat ick hier stae naeckt,

 

So zijt gy uyt mijn gracy heel geraeckt,

 

Strijckt weg u laetste gaef,

 

Die gy selfs kiest, en blijft een anders slaef,

 

Jck berst van spijt, en ga vertrecken,

 

Want gy sult gewis,

 

Niet ruyken daer ik pis.

 

 

 

Terstont so ginck sy heen,

 

En liet mijn in 't geween,

 

Jn mijn gemoet vervloeckte ick seer boos

 

Dat ick het gout voor 't schoone lichaem koos,

 

Dus Jonckmans leert hier door,

 

Wilt beter kiesen als 't u soo komt voor,

 

Dan sult gy prijs en eer behale,

 

Jck was siende blint,

 

En vong een handt vol windt.

 

 

 

Oorlof tot een besluyt,

 

't Fortuyntje is met mijn uyt,

 

Wat baet nu al dat over schoon pleysier,

 

Dat ick gehad heb met dat venus dier,

 

Hoort dit gy Vryers aen,

 

Wilt beter doen als ik nu heb gedaen,

 

Jck was gewent in d' Hel te leven,

 

Want meenden gewis,

 

Dat daer den Hemel is.