De groote nieuwe Hollandsche boots-gezel, ofte Bataviers helden-stuk, zynde een groot deel vermeerderd en dat met de vermakelykste melodye en min-gezangen

[p. 55]

Een Zamenspraak tusschen een Ruiter en een goelyk Meisje, die een Ruiter bedroog.

Stem: Ik zit hier op myn Stoeltje.

Het Jaartje doen ik Jonk, En nog reine Maget was,
Doen ging ik myn Vermyden aan een groen Heiden;
Den loozen stouten Ruiter die volgt my over al na,
Hy zoekt myn alzo waarlyk te verlyden.

Ryd weg en ryd weg, En stout Ruitertje ryd weg
En ryd al uit myn Vadertjes plyziere:
Ziet dat jou Graauwe Rosje myn Lammers niet en slaat,
Of jou en zal geen goed van my geschieden.

Geschied my dan geen goed, zo geschied my dan geen leed
En al evenwel zal ik uw Meisje niet verlaten,
Jk wilder en ik zalder myn looze wil met jou doen,
't Spyt al kwaa Klappers Tongen die ons haten.

Wil jyder en zal jyder jou looze Wil met my doen
En zal ik dan geen reine Maagt van u scheiden,
Zo zet myn dan stout Ruiter op uw schoon graauwe Ros
En ryd myn alzo ver aan een groen Heiden.

Den Ruiter zetten het Meisje op zyn schoon graauwe Ros,
Maar ziet den Ruiter die moest zelfs Voeteren:
Hoe lustig dat het meisje zyn Rosje met Spooren stak,
Als 't u belieft stout Ruiter zo kunt gy my volgen.

Maar doen het Meisje ter halver wegen kwam,
Haar jongste Zustertje die kwam haar tegen:
Zegt myn 'er, zegt myn 'er, wel lieve Zuster van

[p. 56]

 

myn,

 

Waar dat gy dat graauw Rosje hebt gekregen.

 

 

 

Waar ik dat graauwe Rosje dog nu gekregen heb,

 

Dat zal ik u wel zeggen, maar gy moet zwygen,

 

Den looze en stoute Ruiter die volgt myn overal na,

 

Hy zoekt myn alzo waarlyk te verleiden.

 

 

 

Sta stil myn graauwe Ros, of de Moord die zal jou slaan:

 

Wat ongeluk komt myn Ruitertje hier tegen?

 

Het spyt myn niet meere als van myn schoon graauw Ros,

 

Daar ik myn schoone Goud heb voor gegeven.