De groote nieuwe Hollandsche boots-gezel, ofte Bataviers helden-stuk, zynde een groot deel vermeerderd en dat met de vermakelykste melodye en min-gezangen

De Klagten van Clarinde, over het Trouweloos Verlaten van haar Cloris.

Stem: Als 't begind.

Schept Moed, myn Hert, gy zult verkwikken,
Door de Tranen die ik Schrei,
ei my,

[p. 36]

 

Myn Smeken Getuigen hoe dat ik lei:

 

De Omhelzing die ik plag

 

Van Cloris te genieten,

 

Vlieten ach!

 

Verlieten myn dees Dag.

 

 

 

Vaar wel, ik zal u eeuwig haten,

 

Sprak hy en liep voort heen,

 

vlood heen,

 

Verlaten,

 

'k bleef staan gelyk een Steen,

 

Jk Schreeuw hem Eerloos na,

 

Myn Mond beklemt door 't Weenen,

 

Waar heen, ei sta!

 

Cloris toont my gena.

 

 

 

Maar hy Ligtvaardig stopt zyn Ooren,

 

Ja Lagt en is Verblyd,

 

ô! Spyt!

 

Jk moet hooren

 

dat hy een ander Vreid,

 

Hy Mind een anders Schoot,

 

En Streeld een anders Leden,

 

ô! Wrede Dood,

 

Komt helpt my uit de Nood.

 

 

 

Hebt gy niet met u Bloed Geschreven,

 

Toen u de Pen ontviel,

 

myn Ziel,

 

Myn Leven,

 

waar voor ik neder Kniel,

 

'k Schonk u myn Lente-Blom,

 

'k Had u alleen Verkooren,

 

Trouwlooze kom

 

En haal u Schrift weerom.

 

 

 

Ziet eens u Letters nu verbleken,

 

't En lykt u Bloed geen meer,

 

Ja 'k zweer,

 

Kon 't Spreken,

 

't Gaf myn nu Moord-Geweer:

 

Jk leg nu 't Leven af,

 

Nu komt de Rouw my Dooden,

 

ô! Wrede straf,

 

Komt voert my in het Graf.