De groote nieuwe Hollandsche boots-gezel, ofte Bataviers helden-stuk, zynde een groot deel vermeerderd en dat met de vermakelykste melodye en min-gezangen

De klagende Minnaar of t'Zamenspraak tusschen een Jonkman en een Jonge Dogter.

Stem: Verlaat gy my verheven Ziel.

Alida overschoone Blom
En puik van alle Veld-Godinne,
Ach! Lief verhoord u Bruidegom,
Die u met Hert en Ziel wil Minnen;
Tot u doen ik myn Klagt,
Met een opregt gemoed,
Jn deze naare Nagt,
Tot u doen ik myn Klagt:
Och! alderliefste myn,
Laat ik u Dienaar zyn.

U roode Lipjes als Koraal,
Daar by u twee blozende Wangen,
U stem verdooft de Nagtegaal,
Die myn jonk Hert staag doed verlangen,
Met een op-

[p. 30]

 

regte Min,

 

Laat myn dog troost ontfaan,

 

Myn zoete Engelin,

 

Toont myn dog Wedermin,

 

Jk sterf door Minnepyn,

 

Laat myn u Dienaar zyn.

 

 

 

Uw Voorhooft als een wit Albast,

 

U zoet gelaat en vriendelyk Wezen,

 

ô! Schoonste helpt myn uit de last

 

En wilt myn smert en pyn genezen;

 

Uw lonkend' Oogen zyn zo helder als Kristal,

 

Verheugen 't Hert van myn;

 

Uw lonkend'Oogen zyn,

 

Zo bruin als eenen Git,

 

Uw' Tanden Lely wit.

 

 

 

Daar toe u net gekloofde Kin,

 

Die myn jonk Hert staag doed ontvonken,

 

U blanke Hals myn schoon Godin,

 

Maakt myn door Min van Liefde dronken,

 

Edele Maget schoon,

 

Van andere Maagden rein,

 

Spant gy alleen de Kroon;

 

Edele Maget schoon,

 

U Borsjes Appel-rond,

 

Hebben myn Hert doorwond.

 

 

 

Dogter.

 

Jonkman het is maar Veinzery,

 

Alle u smeken ende vlyen,

 

Geen Minnaar kan vermaken my,

 

Gaat heen wilt na een ander Vryen,

 

Want ik en ken u niet,

 

Gy zoud door uw gevly,

 

Myn brengen in 't verdriet,

 

Neen ik en ken u niet:

 

Ach! Minnaar gaat vry heen,

 

Jk blyf liever alleen.

 

 

 

Jonkman.

 

Eer dat ik u verlaten zou,

 

Was ik veel liever nooit gebooren:

 

Och! Alida myn schoon Jonkvrouw:

 

Ach! wilt myn Beede dog verhooren,

 

Daar is op Trouw te pand,

 

Een schoone Goude Ring,

 

Met fyne Diamant;

 

Komt steekt die aan u Hand,

 

Myn zoete Engelin,

 

Die ik opregt bemin.

 

 

 

Dogter.

 

Wel Jonkman als het wezen moet,

 

Zo zal ik myn aan u Verbinden

 

En staakt u klagten Minnaar goed,

 

Nu ik in u Trouwheid bevinde,

 

'k Ontfang van u de Trouw,

 

Laten wy Paren gaan,

 

Als Egte Man en Vrouw,

 

Staakt al u druk en rouw,

 

Myn Engel vol van Deugd,

 

Die myn jonk Hert verheugd.

 

 

[p. 31]

 

Jonkman.

 

Och! overgroote blyde Maar,

 

Myn hert verkwikt, Och! Lief verheven,

 

Jk zal als een trouwe Minnaar,

 

Myn in den Egten Band begeven,

 

Met u myn tweede Ziel,

 

Die my door u Schoonheid,

 

Myn hert gesloten hiel,

 

Met u myn tweede Ziel,

 

Die 't hert verheugd van myn,

 

Lief door u zoet aanschyn.