Groot Nederland. Jaargang 4

[p. 351]

Boomen bij avond
Door Ad. Herckenrath.

Als helden, hunkrend naar den zegen,
van zomers zwaar,
't gebronsde goud van zonneregen
in 't streuvlend haar,

zoo zie 'k ze nog den grond beterten,
knettrend van 't vuur,
en gaan langs omgewoelde verten,
bij 't deemstrend uur.

De weg lag als een rad gebroken
aan d'horizon.
Zij stapten voort met steev'ge knoken
ter jubelzon.

Hun pij, met ringen paars beslagen,
hing schots en scheef.
Als mazen alle wegen lagen
van zongeweef.

Steeds verder, in 't gegloor der stralen,
volgde ik hun stoet,
en 't leek me als strooide men opalen
langsheen hun voet.