Groot Nederland. Jaargang 3

[p. 162]

Herfst
Door Willem Kalma.

Een stille herfstdag staat

In wit en blauw.

De wijde weien zijn wachtend-stil,
Het water rimpt gouden in even-geril,

De kimmen neev'len in wazig blauw

En zilver-grauw.

Ver liggen huizen, vaag

Als in een droom.

En torens glinst'ren met gouden top
In de zonnige, blauwe luchten op.

En boomen bewegen, stil en vroom,

In gouden droom.

Mijn ziel is als een meer,

Gouden en stil.

Teer-blauwe bloemen buigen zich zacht
En spiegelen stille hun buigende pracht.

De koele lucht rust wijd en stil

Op 't goud-getril.