Groot Nederland. Jaargang 2

[p. 730]

Avond
door Julius de Boer.

De avondhemel fulpen, strak,

Violet-en-bruin....

Een boom ontplooit er boven 't dak

Ruischlooze kruin.

De scheem'ring is op aarde een droom,

En bijna stil,

Hangt over 't huis, - hoog in een boom

Eve' windgetril.

Een klok in de lucht teêr als zij,

Luidt vér heel zacht.

Een vogel in de kruin dichtbij,

Die weent zijn klacht.

Ik hoor het bijna niet, het leven

Uit verre stad,

't Komt groot en stil, ik hoor het even

Langs avondpad.

[p. 731]

 

De hooge boom, zijn volle kruin

 

Nu roerloos stil.

 

De witte bloemen in den tuin

 

Zoo puur en stil.

 

 

 

O avond, droom-zacht schemeruur

 

Van rust en vrede!

 

Is 't âl volbracht na langen duur,

 

Na droom en bede?....

 

 

 

Nog dwaalt er eenzaam moe gerucht

 

Heel zonder wil,

 

Van 't groote leven, in de lucht,

 

Heel hoog en stil....

 

 

 

De vogel zingt zijn laatste tonen zacht

 

Zuiver en schoon....

 

Het àl wordt stil.... Sluim'rend van nacht

 

In droomenwoon....