De grappige muyzeval

Klaag Lied van een Jonge Dogter.

Op een aangename wys.

Dochterkens in het ronden,
Vrugten van Adams Boom.
Uit wiers struik gevonden,
Neemt van dees vrugt een schroom,

[p. 11]

 

Hoort hoe ik ben gevaren,

 

't Was zonder man bevrugt,

 

In myne jonge jaren,

 

Dat baart myn zugt op zugt.

 

Als hy kwam aanspreken,

 

Als eenen Seraphien,

 

Met list en looze streeken,

 

Diende tot myn ruwien,

 

Ik en had geen gedagten,

 

Op zyne vleijery,

 

Alle zyn Minneklagten,

 

Stolen het hert van my.

 

Bachus was de occasie,

 

Met zyne zoete wyn,

 

Venus tot avontagie,

 

Cupido vol fenyn:

 

Alles op Eed gezworen,

 

By God en Hemel klaar,

 

Myn Bruid, myn Uitverkoren,

 

Myn Vrouw en wederpaar.

 

De kragt heeft my begeven,

 

Uit puure liefde zoet,

 

Toen heeft hy myn geschreven,

 

Een letter met zyn bloed,

 

Liever te zyn verslonden,

 

Al in het eeuwig vuur,

 

Toen vielen wy in de zonden,

 

Al voor een kort plazier.

 

Liefste wie zou het pryzen,

 

Dat voor den eersten keer,

 

De Bergen zouden ryzen,

 

Neemt hier een les in eer;

[p. 12]

 

Door krikken en de bloeijen,

 

En door den kwaden list,

 

Begon dees vrugt te groeijen,

 

Daar niemand af en wist.

 

Ik moet met traanende oogen,

 

Vallen myn Lief te voet,

 

Hoe kan het God gedogen,

 

Met tranen overvloed,

 

Hebt gy myn niet geschreven,

 

Al met uw bloed en hand,

 

Als ik uw kwam te geven,

 

Myn eer en waarde pand.

 

Troost u myn zoetste liefje,

 

Voor alle ons plazier,

 

Ik bid u neemt dat briefje,

 

Ontsteekt daarmee uw vier,

 

En acht dat voor geen schanden,

 

Daar zynder meer als gy,

 

Ik trek naar vreemde landen,

 

Adieu schoon lief van my.

 

Het klappen der gebuuren,

 

Doet my de meeste pyn,

 

Die hunne klippen ruuren,

 

ô Tongen vol fenyn.

 

Die mynen val bespeuren,

 

Laggen met myn verdriet.

 

Het kan hen ook gebeuren,

 

Dat aan my is geschiet.

 

Myn Ouders en myn Vrienden,

 

Sluiten voor my de deur,

 

Nergens geen troost te vinden,

 

ô Valsche Serviteur,

[p. 13]

 

Dat my de dood verslinden,

 

Naar 't baaren van myn vrugt,

 

God zal uw valschheid vinden,

 

Die myne liefde vlugt.

 

Den klap en snap der straten,

 

Is geen verboden spys,

 

Zo hoog als laag van staten,

 

Neemt hier een les voor prys;

 

Want zelfs op schoon lusthoven,

 

Naar Cupidoos bevel,

 

Word de gordyn geschoven,

 

Voor het zoete minne-spel.