Grappig liederen-album

48 der nieuwste en meest geliefkoosde coupletten en comique scènes

XLIII.
De rariteiten-verzamelaar.

De deelamatar moet er als een zonderling in zijne kleeding uitzien; een hoogen kunstenaarshoed en tot op de schouders hangende haren. Hij draagt een kist met allerlei zaken in het lied voorkontende, die hij op tafel plaatst.

Hij zingt als hij binnenkomt:

Ik ben de ra-ri-tei-ten-man, tra la-dé-ri-dé

ri-dé-ri-dé ra-ta-la la-ta ta Ik koop waar ik ze vin-den kan

ta la dé-ri dé-ri dé-ri dé-ra ta la la ta-ta Ik koop ze voor een

klei-nig-heid Tchien na na poem na na poem poem poem 'k Win zoo veel geld in

[p. 92]

 

eer-lijk-heid Tchien na na poem na na poem poem poem.

 

(Gesproken). Kunstlievend publiek! Hoe ik rariteitenverzamelaar ben geworden, zal ik u eerst verhalen. Leen mij een gunstig oor!

Mijn beroep is eigenlijk mij als model te laten gebruiken door beroemde beeldhouwers, maar dewijl het niet zelden gebeurde, dat ik 's avonds wat diep in het glas gekeken had, kon ik het den volgenden avond niet lang uithouden als model te staan, zoodat men mij ten slotte overal wegjoeg. Terwijl ik nu eens wanhopend door een groot bosch dwaalde, zag ik een kolossale hand in het gras liggen. Die reuzenhand nu was voor mij een vingerwijzing. Ik bood haar den directeur van een panopticum te koop aan, en deze nam haar voor tien gulden. In het panopticum prijkt ze nu als de hand van den reus Klaas van Kieten. Nu was mijn loopbaan bepaald, ik werd rariteitenverzamelaar, en zal u nu eens laten zien wat ik reeds bij elkaar gebracht heb.

Rich. Thiele.
POLKA.

Het eer-ste wat ik u hier too-ne, Dat kent men door het hee-le

land; Danst soms de man niet naar haar pij-pen, dan

neemt de vrouw dit in de hand. Ik kocht het laatst op een ver-
koo-ping, dit mees-ter-stuk zoo echt an-tiek, Het is de klei-ne voet be-
klee-ding van As-sche-poes-ter. Is 't niet chiek? Laat een grooten

klomp zien.

Ha! Wat is dat in-tres-sant Ra-ri-tei-ten uit ie-der land, en

[p. 93]

 

nim-mer gaan ze uit mijn hand, neen nim-mer gaan ze uit mijn hand.

 

Voor eeuwen her, in Adams tijden
Was kleeren dragen ongewoon;
Toen kon een vrouw zich niet verblijden
Met zijden kleedjes, duur en schoon;
Maar Eva wenschte te bezitten
Een kleedingstuk, waar 't nog zoo kleen,
Dit vijgenblad zag Adam zitten,
En Eva liep er ras mee heen.

(Laat een blad zien.)

Refr. Ha! wat is enz.

Er leefden in de middeleeuwen
Twee ridders, dapper, echter arm;
De een versloeg eens zeven leeuwen,
De andre doodde een gendarm!
Hun lot was nu ontzettend treurig, -
In een spelonk sloot men hen op;
Ik vond hun lijken lang niet fleurig;
Zij hebben wel iets van een mop.

(Laat 2 taai-taaimannen zien.)

Refr. Ha! wat is enz.

Men heeft reeds zeer veel uitgevonden,
Electrisch licht en telephon,
En zeker, als zij het maar konden,
Zij vlogen zelfs ook naar de zon.
Maar wat zij ook ontdekken mogen,
De grootste zeldzaamheid is licht, -
Pas op! of 't blindt uw lieve oogen -
Dit helder schittrend manelicht!
(Toont een pruik, waarvan de schedel voor een groot deel kaal is.)
Refr. Ha! wat is enz.

Wie hoorde nooit van Simsons sterkte,
Die vaak de Philistijnen sloeg;
Wat treurde hij toen hij het merkte,
Dat Delila zijn haartooi droeg.
‘Kom hier, mijn lief, mijn hartsverlangen!’
Zoo haalde zij hem vleiend aan,
Tot zij hem, op haar schoot gevangen,
Van dezen haarbos had ontdaan.

(Laat een paardestaart zien.)

Refr. Ha! wat is enz.

Wie kent niet Salomo den Wijzen,
Den vriend van Scheba's koningin.
Maar hem zal ik nu niet gaan prijzen,
Van haar heb 'k hier wat extra's in.
Het is een deel van 't lieve diertje,
Waar vader Jonas eens in zat;
En intresseert het u geen ziertje,
Dat zij dit in 't corsetje had?

(Laat een corset-balein zien.)

Refr. Ha! wat is enz.

Wat ik u verder ga vertoonen
Komt uit een heel verwijderd land,
Waar koning Saul was gaan wonen,
Met Davidje den muzikant;
Die was ook herder, veldheer, koning,
En toen reus Goliath verscheen,
Kwam David even uit zijn woning
En wierp hem dood met dezen steen.

(Laat een kei zien.)

Refr. Ha! wat is enz.

Diezelfde David hield van vrouwen,
Van lekker eten en van wijn,
Dat zou ook mij toch niet berouwen
Om altijd daar steeds bij te zijn.
Eens zag hij Bathseba zich baden,
Wat had hij schik toen in 't geniep.
Hier is, zoo iets zoudt gij niet raden,
Iets dat hem toen den mond uitliep.

(Laat een fleschje met water zien.)

Refr. Ha! wat is enz.