Grappig liederen-album

48 der nieuwste en meest geliefkoosde coupletten en comique scènes

XXXIX.
Herder en herderin.
(Duet).

Beiden komen zeer verlegen op, zien elkander ter sluiks nu en dan aan en schijnen geen van beiden iets te durven zeggen. Zij kauwt op den tip van haar voorschoot, hij zuigt op zijn duim. Excentrieke costumes. -

Herder.

Wan-neer ik op de wei-de Naast u mij ne-der-zet Wan-

neer de min ons bei-de Het spre-ken haast be-let, Wan-neer de schaapjes

[p. 82]

 

bla-ten Zoo vreed-zaam en zoo zacht, Wij van de toe-komst pra-ten En

 

gij mij te-gen-lacht: Wan-neer de bloemp-jes bloei-en, Het

 

lied der vo-gels schalt, De lie-ve schaap-jes stoei-en Tot dea-vond we-der

 

valt, Dan lief-ste ber-der-in-ne Ver-geet ik drank en spijs. Als

 

'k u slechts mag be-min-nen, Dan ben 'k in 't pa-ra-dijs. Als

 

'k u slechts mag be-min-nen, Dan ben 'k in 't pa-ra-dijs.

 

DUET. Herder.

 

Herderin.

 

Waar-om dan lie-ve, Moest gij mij grie-ven, Toen 'k u ont-

 

moet-te laatst in 't veld. Waar-om mij

 

O neen mijn lie-ve 'k wil-de u niet grie-ven, Toen 'k u ont-

 

[p. 83]

 

grie-ven Toen 'ku ontmoet-te laatst in 't veld, 'k Was bij mijn

 

moet-te laatst in 't veld. Maar ziet, mijn moe-der En ook uw

 

broe-der, Gij bij uw-moe-der Waar-om zoo wreed mij toen ge-

 

broe-der, Die zijn de schuld, Die

 

kweld, Waar-om zoo wreed, Waar-om zoo

 

zijn de schuld, dat 'k u heb ge-kweld, Die zijn de

 

wreed mij toen ge - - kweld?

 

schuld, dat 'k u heb ge-kweld!

 

De herderin. (alleen.)

Toen liep ik op de weide
Met moeder aan mijn zij;
Terwijl ik vlijtig breide
Bleef zij mij steeds nabij.
Ik wou haar achterlaten
Om stil tot u te gaan,
Maar, ach, het mocht niet baten,
Zij bleef mij gadeslaan.
Gij weet niet, hoe 't mij griefde,
Ik dacht met stille smart
Aan uwe teedre liefde
En aan uw minnend hart,
Ik hadde u niet vermeden
Was moeder heengegaan,
Ik had u zonder reden
Dat leed niet aangedaan!

[p. 84]

Duet.

 

De herder.

 

Daarom dus, lieve,

 

Moest gij mij grieven

 

Toen 'k u ontmoette laatst in 't veld,

 

't Kwam door uw moeder

 

En door mijn broeder,

 

Dat ge mij toen zoo hebt gekweld?

 

De herderin.

 

Daarom dus, lieve,

 

Moest ik u grieven,

 

Toen 'k u ontmoette laatst in 't veld.

 

't Kwam door mijn moeder

 

En door uw broeder,

 

Dat ik zoo wreed u heb gekweld

 

De herder. (Alleen.)

 

Dus in uw zwarte oogen,

 

Zoo vurig en zoo teer,

 

Heb ik mij niet bedrogen!

 

Dan min ik u nog meer!

 

En daar nu uwe moeder

 

Ons thans hier niet bespiedt

 

En evenzoo mijn broeder

 

Ons vrij alleen hier liet,

 

Zoo laat mij u dan kussen

 

Zooveel mijn hart begeert, -

 

Dat kan den gloed slechts blusschen,

 

Die mij 't gemoed verteert; -

 

Dan eerst zal 'k zeker weten,

 

Dat 'k nog bezit uw min;

 

'k Wil alles dan vergeten.

 

Mijn liefste herderin.

De herder.

Wil dus, mijn lieve,

Mij niet meer grieven,

Eeuwig wil ik uw herder zijn;

Kom aan mijn harte,

Lenig mijn smarte

En wees ook gij voor altijd mijn.

De herderin.

Nimmer, mijn lieve,

Zal 'k u weer grieven,

Steeds zal 'k uw herderinnetje zijn;

Mijn minnend harte

Lenigt uw smarte;

Eeuwig zal ik de uwe zijn.

De herderin. (Alleen.)

Ik heb u nooit bedrogen,
Mijn herder, op mijn woord,
Gij leest het in mijne oogen,
Wees dus niet meer verstoord.
En daar thans hier uw broeder
Niet tegenwoordig is,
En evenmin mijn moeder
In de nabijheid is,
Zoo moogt ge vrij mij kussen,
Zooveel ge slechts begeert,
Om zoo den gloed te blusschen,
Die ons het hart verteert.
Daardoor zal ik u toonen,
Dat ik u nog bemin;
Zoo zal uw liefde kronen
Uw trouwe herderin.

De herder.

Wil dan, mijn lieve,

Mij nooit meer grieven,

Eeuwig zal ik uw herder zijn;

Kom aan mijn harte,

Lenig mijn smarte
En wees ook gij voor altijd mijn.

De herderin.

Neen, nooit, mijn lieve,

Zal 'k u weer grieven,

Eeuwig zult gij mijn herder zijn,

'k Vlieg aan uw harte,

'k Lenig uw smarte,

Wees dan ook gij voor altijd mijn.

(Zij vallen elkander in de armen).