Golfslag. Jaargang 2

[p. 318]

Kamerparadijzen

Tout le malheur des hommes vient d'une seule chose qui est de ne savoir pas demeurer seul dans une chambre.
Pascal.

Het lijden der mensen belet mij soms te slapen.
A. Roland Holst.

't Geluk is ook nog in de huizen niet,
Want 's nachts in kamers houdt geen mens gevangen
Wat overdag van kim tot kimme vliedt
Vervluchtigd reeds voor wie het wil omprangen.

In de avondkamer staat de stolp der rust.
Maar zingt de ketel, 'k hoor er kinders karmen
Of krolse katers lollen voor de lust
En 't kwelt mij als een krijten om erbarmen.

Dat uit het onbezielde nog bij nacht
Een weedom welt, een naklank van het urmen
Of blasfemeren waarmee 't mensdom tracht
Om voos geluk de godheid te vermurmen.

En wacht ons hier geen vreê, laat staan geluk,
En valt maar onbewusten, vromen, wijzen,
De rust ten deel, van 's levens angstenjuk
Bevrijden ons geen kamerparadijzen.

A.G. CHRISTIAENS.