Golfslag. Jaargang 2

[p. 205]

Mijn oog dat viel

Mijn oog dat viel in een beek,
ontplooide zijn licht en keek
door de vloeiende sterren rond
en rolde zijn blik tot aan uw mond.

En rolde zijn blik tot aan uw ogen,
en in uw bloed cel-dromen bogen
de bloemen hun esmeralden kronen
om mij hun kern van goud te tonen.

Mijn oog dat viel in uw hart
roept mijn ziel aan uwe lippen,
langsheen uw adem wil mijn ziel zich glippen
tot den altaarsteen waar vuur het vuur steeds tart.

Adriaan PEEL.