Golfslag. Jaargang 2

[p. 161]

Gestorven maar opnieuw geboren aan den tijd

Gestorven, maar opnieuw geboren aan den tijd.
Vaarwel, mijn droomenland, vaarwel gij blauwe meeren,
waarin ik onderdook; tot nieuwer tocht bereid
zal ik met minder hartstocht naar de stallen keeren

(er kraken geen bevriende stappen op dien weg)
waar ik mijn paarden haal en weerom stijg in 't zadel
en waar ik d'assche van mijn droomen nederleg,
zooveel getuigenissen van betrachten adel.

Hier bij dit open vuur dat geurt naar thijm en hars
rijst mij de vraag: maar hoe een nieuwen tocht beginnen,
ik die het droomen beu ben en van wanen wars,
ik kan nog slechts mijn ouder eenzaamheden minnen.

J. COVELIERS.