Golfslag. Jaargang 2

[p. 80]

Vader, mijn vader.

Vader, mijn Vader, in Uwe handen beveel ik mijnen geest.
Als men mij slaat, wie weet, en straks afslacht,
Uw beeld, de eenheid die we zijn geweest,
schenkt wierook, myrrhe, balsem, kracht.

Vader, mijn Vader, licht, waarnaar ik tracht,
die iedren nood verstaat en iedre wond geneest
door afgunst en bedrog zoo dikwijls toegebracht
Ai, 't lemmer van den laster leeft nog in mijn leest...

Vader, brug naar ons fier geslacht,
naar 't land dat w'op de vloeden wonnen,
naar buitenlucht en blauwe schemernacht:

de weerschijn in uw oog van tienmaal duizend zonnen,
als de rivieren diep - en eeuwig als de bronnen -
en dien ik niet verloochen doch onsterf'lijk acht.

Hendrik STORM.