Golfslag. Jaargang 2

[p. 61]

Sonnet aan Beatrice.

Zo hoofs en eerzaam lijkt mijn Vrouwe
als zij een ander gunt haar groet,
dat alle tong bevend verstomt
en 't vreemde oog zij luiken doet.

Zij gaat, wijl zij zich loven hoort,
met veren tred, op nederige wijze
en schijnt als uit den hemel neergedaald
op aarde om er een wonder aan te wijzen.

Zij lijkt, wie haar aanschouwt, zo vol behagen,
dat zij door de ogen licht leent aan 't gemoed,
wat niemand vatten kan, tenzij die 't zagen.

En haar gelaat straalt uit de macht
van enen zoeten geest, vol liefelijken gloed,
die gaat al zeggend tot de ziele: smacht!

dante alighieri. Vert. ALBE.