Golfslag. Jaargang 1

[p. 148]

Jeugd

Zou ooit geen water meer dit land doorstroomen,
geen zon ooit zingen meer in deze lucht
die blauw en goud-doorzeefd steeds blij bevrucht
heeft wasdom en getijde onzer droomen;

Zou ooit geen groen meer deze gouwen kleuren,
geen purper meer de weiden en geen hars
meer geuren door de wouden; slechts geknars
van kreup'len nog langsheen gesloten deuren,

dan nog zou uit dit land, reeds half verloren,
de laatste levenskracht niet zijn geweerd:
want naast het oude, hopeloos verweerd,
blijft steeds een jeugd naar nieuwe bronnen boren.

IVO MICHIELS.