Den dubbelden en vermeerderden Goese nachtegaal

Een schrikkelijke Moort, geschied in den Eylande van Zuyd-Beveland, alwaer op Sondag des Avonds tusschen elf en twaelf uuren een vervloekte Booswicht is gekomen, slaende de glasen uyt; de Meyt haer Meester wakker maakende en een kaers aengesteken hebbende, heeft den Boosdoender sijn kans waergenomen, en alsoo D. van de Velde door de glasen met een droevig Loot ter neder gevelt.

Wijse: Te Ryssel in 't Vergulde Rat.

SChrik Hemel, Aerde, Zon en Maen,
Och Godt wat hoort men grouwelheden,

[p. 67]

 

Dat sal ik u verkonden gaen,

 

Geschiedt buyten ter Goes de Stede,

 

Den elfden Mey vertelt dit voort,

 

Heeft men de droefheyt daer gehoort.

 

Een Leeraer Godtvruchtig en goet,

 

Gelijk gy breeder sult aenmerken,

 

Geduldig in alle tegenspoet,

 

Om sijn Gemeente voort te sterken,

 

Dat sy daer souden te Kerke gaen,

 

En aldaer Godts Woort te hooren aen.

 

Woonagtig binnen Drywegen hoort aen,

 

Eylaas wie hoorde ooyt gelijke;

 

Dat men soo een Godtvrugtig Man,

 

Eylaas siet in sijn bloet beswijken,

 

Gelijk den Domine van de Veld,

 

Die wert vermoort soo met gewelt.

 

Op eenen Sondag avont daer,

 

Sag men dat Moorder stuk gebeuren,

 

Dit Feyt dat is waeragtig waer,

 

Een menschen hert moet hier van scheuren,

 

Gekerm hoort men allen kant,

 

Ja door 't geheele Goese Land.

 

De Meyt die hoorde een groot gewelt,

 

Al aen de glasen slaen en breken,

 

En was al tot der doodt ontstelt,

 

Sy riep, wat zijn dit boose treken;

 

En sy is by haer Heer gegaen,

 

Die is terstont ook opgestaen.

 

Hy heeft de Meyt terstont belast,

 

Dat sy aensteken sou het lichte,

 

Waer op den Booswicht heeft gepast,

 

En kreeg hem toen soo in 't gesichte,

 

En heeft sijn Roer gespannen aen,

 

En soo een droeve schoot gedaen.

[p. 68]

 

Hy is voort gevallen door de schoot,

 

En sprak: och Godt, och Heere!

 

En terstont verwonnen van de doot;

 

De Meyt ging van hem keeren,

 

Want sy was in benaeuwtheyt groot,

 

Verwachte mede ook de doot.

 

Het slaen en smijten en hief niet af,

 

Hy sloeg noch even seere;

 

De Meyt hier op den geest schier gaf,

 

En ging het Licht omkeeren;

 

Toen is den Moorder weg-gegaen,

 

Soo dra het Licht was uytgedaen.

 

Daer leyt hy nu seer droevig gevelt;

 

Treurt Ovesand, Drywegen!

 

Gy hebt verlooren een deftig Helt,

 

Die u staeg quam bewegen,

 

Die u bewoog tot in de Ziel,

 

Gedenk eens nu, wat u ontviel.

 

Gy hebt verlooren uw beste Pant;

 

Maer wilt gaen overwegen,

 

Dat hy u heeft al ingeplant

 

Van Godt en sijne wegen;

 

Hy heeft sijn Werk nu afgeleyt,

 

En rust by Godt in d' Eeuwigheyt.