|
| |
Vreugt-Gezang, door 't geheele Eyland van der Goes.
Stem: Schoon Catrijn, ô Beelt der beelden.
UYt der Goes ben ik getreden,
Na 's Heer Heynskinderen toe,
Langs de Straetweg ik spanseerde,
En mijn geest die wier bewogen,
Om te singen nu met lust,
Over al de schoone hoven,
En de vog'len in de lucht.
Voorts gink ik mijn oogen drayen,
Dat al aen de ander kant,
In de Poel veel beesten waren,
Die daer graesden op het lant;
En soo ben ik voort getreden,
Voor by een schoon Heerlijkheyt,
Waer in veel soete beesjes zweeven,
Tot vermaak en soetigheyt.
In het Dorp ben ik gekomen,
Alwaer cierlijk stont een Kerk,
En veel huyskens daer ten toonen,
Daer de luyden doen haer werk;
En doen gink ik voorder trekken,
Niet meer als een quartier,
| |
| |
't Was een Dorp genaemt Wiskerken,
Daer dronk ik een glaesje bier.
Doen ging ik my weer bereyden,
Om te trekken daer van daen,
En der Locht liet ik op zeyden,
Ben soo over d' Heul gegaen,
Op den Dijk ben ik gekomen,
Daer sag ik de Zee waert in,
En veel schuytjes daer vernomen,
Die na Goes waren van sin.
Seraatskerke ik trok binnen,
Daer heb ik my eens vervarst.
Met geselschap van boerinnen,
En soo menig jongen gast,
Baarsdorp liet ik achter blijven,
Wenste het een zegen toen,
Om gezegent vrucht te krijgen,
Daer 't den mensch is om te doen.
Voorts ging ik my weer vermeyden,
En ik soet geselschap vont,
Heynkensand voor-uyt my leyde,
Menig schoone dreef daer stont,
En twee Sloten uytgenomen,
Zijnde kostelijk gebouwt,
En beplant met schoone boomen,
Waer in vliegt 't Nachtegaeltje stout.
Ovesand, Koudorp verheven,
Moet hier niet vergeten zijn;
Want daer ook de menschen leven,
Die den akker ploegen fijn,
Om daer vruchten uyt te winnen,
Soo Godt maer den wasdom geeft;
Wilt Godt maer van herten minnen,
Voorseker sulks gy beleeft.
| |
| |
Te Kalishoek ben ik gekomen,
't Was een vreucht om aen te zien,
Al de velden stonden schoone,
Daer ik hoorde een swerm Byen,
Die daer door malkander hongen,
Dat aen eenen linden boom,
Om den Koning sy haer drongen,
Doen ben ik van daer geweken,
Wiert ook willekom geheeten;
Want van wand'len was ik moe,
Ik deedt daer de tafel dekken,
Uyt der Goes, ja sonder gekken,
'k Koste maer een ducaton.
De nacht-rust is weer verdweenen,
En de Zon aen klimmen was.
Ik my repte op de beenen,
Om te sien op 't selve pas,
't Nieuwe dorp, 't Gat van Weelen,
Ik dat wel besag met spoet,
Is wel bezaeyt in sijn deelen,
Siet wat wonder Godt al doet.
Soetjens ben ik voort getreden,
En mijn geest die wiert verblijdt,
Als ik dagt op de goetheden,
Die Godt voor ons open leyt:
Onderwijlen ik aenschouwde,
Ellifsdijk een Dorp playsant,
Daer de Land-lien 't landt bebouwde,
Op de hoop van Godes hant.
't Bakendorp ook playsant,
| |
| |
Aldaer zijn ook veel Waranden,
Daer men Vruchten zaeyt en plant;
Baarland wil ik mede prijsen,
Al de luyden die daer zijn,
Ook de gunst aen haer bewijsen,
Met oprechte liefde sijn.
De klare Zon was hoog geresen,
En 't gevogelte dat vloog,
t' Hoetjenskerke moest ik wesen,
En ik sloeg mijn oog om hoog,
Die Godt soo aen ons betoont,
Toont oprechte dankbaerheden,
Aen die u soo mildelijk loont.
En van daer ben ik geweken,
's Gravenpolder ik besag,
Om een Capertje te eeten,
Want het was op den middag,
Daer quamen veel luyden rijden,
En dat ging al naer den Dijk,
Men sou speelen, soo men seyde,
Van Graef Jan, die valt in 't slijk.
Na der Niss' was mijn verlangen,
En 't Gebouw dat was seer net,
Aen 't Slot sag ik visjens vangen,
Met een kruys- en hoepel-net,
En ik sag de Koeyen graasen,
Die daer loeyden overluyt,
Veel patrijsen ende hasen,
Daer op liepen honden uyt.
Adieu Vrysters nu verheven,
Siet ik scheyde nu van hier,
Heb ik hier doch yet bedreven,
't Is geweest met groot playsier,
| |
| |
Na Sinxkerke gaen ik wand'len,
En wy sullen t' samen hand'len,
Soet en sacht al van de min.
Voorby Sinxkerke wy passeerde,
Langs de groene weyden heen,
En de Maget my festeerde,
Mits soo struykelde mijn been,
Sy versocht my om te rijden,
Dat al na haer Vaders huys,
Siet aldaer ons koeykens weyden,
Want daer is noch niemant t'huys.
Ik heb haer op haer begeeren,
Doen al naer haer huys gebracht,
En doen gink ik weer spanseeren,
Tot dat ik te Kloeting rocht,
Onder al 't gewaay van boomen,
't Welk een lust is om te sien,
En veel huyskens staen daer schoone,
Daer in woonen veel al lien.
Na Capelle gink ik henen,
Aldaer ook veel weyden zijn,
Langs een straet-weg fray van steenen,
Gink ik in de Zonneschijn,
En ik sag de weyden groene,
En het was ontrent de noene,
't Dorp gink ik rontom wandelen,
Het welk alles stont seer net,
Drie Sloten by malkanderen,
Wel gebouwt en seer perfect,
Eenen Toren hoog ten toone,
Daer men op de klokken speelt,
| |
| |
Ik zou daer wel konnen woone,
Daer men sulken vrucht hanteert,
Langs de steen-straet ik passeerde,
Een Schuyt daer uyt de Kay laveerde,
Doen was ik van wandelen moe,
En ik liet een maal bereyden,
Om dat ik wat rusten wou,
En de Luyden my ook seyde,
Dat haest kermis wesen zou.
Doen ben ik van daer vertrokken,
Daer sag ik de Mee-kien soeken,
Die men op een wagen deen,
En die gink men weder planten,
Op een hoop van goet gewin,
Terw', Rogg', stont aen alle kanten,
Waer van men trekt een goet gewin.
Dat heb ik seer haest besien,
Wel voorsien met moyigheden,
Daer zijn ook veel fraye Lien,
Die den Akker gaen beploegen,
Om te zaeyen jeugdig Zaet,
h'Ey sy hebben groot genoegen,
Als 't Gewas dan schoone staet.
Schore, Vlake uytgelesen,
't Zijn twee kleyne Dorpen siet,
Men siet boomen hoog geresen,
Die regt staen gelijk een riet,
En van daer gink ik my keeren,
Dat na Cruyningen playsant,
Daer ik sag veel Juffers, Heeren,
Die daer dansten hand aen hand.
| |
| |
Bassen en Fiolen klonken,
't Was ook kermis doe der tijd,
Ik rocht by na hallif dronken,
'k Kreeg een Vryster op mijn zijd,
Waer mee ik lustig ging springen,
't Was een schaapje alsoo teer,
Sy kost deftig helder singen,
't Geen ook was na mijn begeer.
Waarde, Valkenis, Drywegen,
Waer is Crabbendijke dan?
Eversdijk wens ik me zegen,
Vrouwenpolder ook hier an;
Noch verzwijg ik schoon Gebouwen,
Die daer zijn in 't Goese Pleyn,
Ook veel schoone Jonge Vrouwen,
Die eerbaer en deugtsaem zijn.
Overdenkt met my o Menschen,
Die nu woont in 't Goese Dal,
Hoe Godt geest na lust en wenschen,
Wilt Hem doch nu eer bewijsen,
Voor zijn groote goedigheyt,
Die Hy ons nu komt bewijsen,
In den soeten Zomertijdt.
|
|
Auteursrechtvrij