Den dubbelden en vermeerderden Goese nachtegaal

[p. 8]

Samenspraak tusschen Moeder en Dochter.

Stem: Moederlief, &c.

MOeder Lief, wat lijd ik pijn,
Och eylaes ik ben in lijden,
Siet hoe bleek wort het aenschijn,
Door het hert van mijn:
Want den druk komt my bestrijden, Ach!
Moeder hoort mijn geklag.

Moeder.

Dochter, wat is 't, dat u quelt?
Wilt u droefheyt my verklaren;
Want ik sie, dat uw schoon Belt
Is geheel ontstelt,
Ach! gy komt mijn hert bezwaren, Kint,
Van my soo seer bemint.

Dochter.

Moeder, het is meer als tijdt,
Dat ik u mijn smert doe blijken;
Want de liefde my doorsnijt,
Met grooter vlijt;
Ach! ik sal door 't vuur bezwijken: Want
Ik ben vol Minne-brand.

Moeder.

Hemel, ach! wat hoor ik daer,
Dat mijn Kint alree wil paren?
Liefste Dochter, 't valt my zwaer,
Ik seg het u voorwaer;
Want gy zijt oudt veertien Jaren, Ey
Houdt u doch van 't gevrey.

Dochter.

Liefste Moeder, ach! ik kan
My van liefde niet onthouden,
Ach! ik bid, geef my dan
Maer eenen Man:
Want ik voel, dat ik moet trouwen, Och!
Ik ben oudt genog.

[p. 9]

 

Moeder.

 

Dochter, dat gy wist den aert,

 

En de Mans hun boosheyt kende,

 

Gy soude zijn van hunnen Baert

 

Worden soo seer vervaert;

 

Sy brengen u in ellende, U;

 

Daerom segt de Mans adju.

 

Dochter.

 

Moeder, laet dees reden staen,

 

'k En sal van den Baert niet vlieden,

 

Vader heeft u geen seer gedaen,

 

Het sal met my wel gaen,

 

My sal ook geen leet geschieden Van

 

Eenen gebaerde Man.

 

Oorlof Meysjes al te gaer,

 

Wilt u tot de Trouw begeven,

 

Al zijt gy maer veertien Jaer,

 

Ik seg het u voorwaer,

 

Neemt een Man, met een verheven Baert,

 

Daer me'e zijt gy bewaert.