De Gids. Jaargang 174

[p. 441]

Lucas Hüsgen

Het doorzichtige
sjaaltje niet van jou over je rechterschouder marinella
je elegante pasjes langs het zwembad marinella
jij wilde rust die dag nee evangelica ik

had er niet meer naartoe mogen gaan jij had mij dat
verboden laatst zag ik jou evangelica in de winkelstraat te
a. schreed jij met jouw geheimen

niet
alleen maar die van jou ik fluister ze
met jou dag in dag uit jij
zag dat - ik zag dat je het zag
(hoopte ik dat die blik wat was) -

wij hebben daar mooie momenten aan verbonden
in herinnering voor ons beiden, zelfs nog die
woedeaanval van je, op verkeerd moment, tussen
de verkeerde mensen, om een volstrekt foute reden,
maar: strelingen bij je ochtendlijke vermoeidheid, meer

toenadering (zij duurde; constant maar weer) nergens
in de straten (waar we elkaar vermijden, omdat we de namen
enkel kunnen fluisteren, en de momenten met niemand
zullen bespreken) ook van b. (rampspoed

van het pompeuze, zo gemoedelijk) trof ik
marinella die eens de blik toewierp (als die van jou, maar
nee: dat guitige, dat lichte, dat kokette, die stapjes van haar,
en later die ogen zoveel wilder, geloken en zo, verzaligde,

[p. 442]

 

ik trof haar), niet te b. (niet ook in b. waar jij

 

bent), andermaal slechts van de onherkenbaren

 

deelgenoot van mij en hen van jou: tsura

 

ook nog, vergeet ik bijna, jij kroop

 

onder jouw naam uit en zei: wij gaan

 

 

 

wandelen / verstoord gezicht van beschaafde dame

 

te c. (nee nee: dat was d.) zij zag ons uit de

 

deur treden (later wilde jij dat ene, om de hoek, veel

 

- )     lijkt

 

 

 

het jouwe waar ik achter je naam

 

kroop jouw gezicht verstart zelfs daar omdat je

 

nog langs straten loopt maar jij loopt daar

 

allang niet meer, of omdat je

 

 

 

jouw vader verwijt wat jij --- vader (de

 

staat, begin daar maar, je landgenoten

 

met het fatsoen van de huidskleur tegen

 

die van jou) verwijten moet vertelde jij een

 

 

 

prachtvol leugenverhaal (veel

 

waarheid stak erin) voor

 

een goede snik of meer

 

dan dat, ik weet het wel, had

 

 

 

misschien had dat ene ----- nee -----

 

 

 

moest je niet helpen, na het zwembad waar jij

 

 

 

ook het doorzichtige sjaaltje --- gedragen

 

door evangelica, marinella, ook (jij, zij:

 

 

 

te lieve jouw lied dat

 

ons lied werd dat ik tegenkwam op de cd wist het niet

 

 

 

op voorhand) rond zwembad waar wij

 

(1 plus wie, om wat) elkaar toereikten

 

 

 

en verder reikten achter doorzichtige sjaaltjes over

 

rechterschouders gedrapeerd als telkens waar zij dan niet lag

[p. 443]

 

en wij willen er niet aan komen want het was allemaal van ons

 

wij komen er elke keer aan want het is telkens weer

 

 

 

iets van de lichaamsdelen - die ver buiten ons vallen -