De Gids. Jaargang 173

[p. 1017]

Maria Barnas

Horizon

Wanneer ik langs de kade kijk
zie ik een nacht de stad in trekken
als de langgerekte sloep die dekking
zoekt in een ondiepe rivier. De Amstel

schittert en wordt dof in mijn geheugen
terwijl het water klotst tegen de kaderand.
Wat vervoert zij anders dan het diepste
gruis het meest verstikkende verleden

zo dicht opeengepakt dat er loepzuivere
momenten uit ontstaan. Geluk op zomaar
een dag. Wanneer het grijs wordt

en haast licht hapert aan de horizon
een naam een stad de oeverloze tijd.