Voebe de Gruyter
Black holes have no hair
Tijdens de jaarlijkse inhuldigingsceremonie van het Broederschap der Kaalhoofdigen in Brussel zegt de president: ‘Willen jullie je handen boven op deze prachtige bol leggen en beloven om nooit je kapsel aan te passen dat moeder natuur voor jou voorzien heeft?’
Vervolgens wordt er een grote witte biljartbal, die op een rood kussen ligt, aangereikt waar de kaalkop zijn handen op legt, en hij zegt: ‘Ja, ik beloof het!’
‘Wilt U mij met luide en verstaanbare stem nazeggen: “Kaalkop ja, Chauvinist nee” (chauve oui, chauvin non). Bij de bevoegdheden die mij zijn toevertrouwd, verklaar ik U ingewijd als lid van ons broederschap.’
Na deze plechtigheid kust het nieuwe lid de grote biljartbal en tegelijkertijd kust de president de nieuwe kletskop.
Dan neemt de president van de kaalkoppen een glaasje met myrtillelikeur (gemaakt van blauwe bosbessen) om deze over de kale kop van het nieuwe lid leeg te schenken.
Eens per jaar staan de Belgische kaalhoofdigen met hun kraam op een jaarmarkt om zich te presenteren. Voorbijgangers kunnen tegen betaling van vijftig cent een poging doen om met drie gekleurde ballen eieren stuk te gooien die in een uitgeholde boomstam zijn geplaatst.
Bewust of niet spelen ze met dit spel na wat hun voortdurend overkomt. Ze verbeelden de (pijnlijke) blik van glurende passanten.
Aan de rand van de kaalhoofdigenkraam hangen netten met speelgoedvoetballen te bungelen. Wanneer er even geen volk voorbijkomt, gaan ze uit verveling met hun kale kop tegen de ballen botsen.
Jaarlijks zijn de kaalhoofdigen te zien in optochten, gekleed in lange pijen in de kleuren van de Belgische vlag. Om hun nek hangt een houten kam als amulet. Hiermee willen ze uitlokken dat ze worden uitgelachen. Ze hebben hier een woord voor: ‘autodérision’ dat letterlijk betekent: ‘(her)lachen om zichzelf’.
Auteursrechtelijk beschermd
