De Gids. Jaargang 173

[p. 874]

Medewerkers aan dit nummer

eugenijus ališanka werd in 1960 geboren te Barnaul, in de toenmalige ussr, als zoon van Litouwse ballingen. In 1962 keerde de familie terug naar Litouwen, waar hij in 1983 afstudeerde aan de wiskundefaculteit van de Universiteit van Vilnius. Sindsdien heeft hij geen dag gewerkt als wiskundige, maar verschillende literair-culturele functies uitgeoefend. Momenteel is hij hoofdredacteur van het tijdschrift Vilnius. Daarnaast is hij bestuurslid van de Litouwse schrijversbond en van de Litouwse pen-Club. Hij is betrokken bij talrijke literaire manifestaties. Tot nu toe publiceerde Ališanka vijf poëziebundels en twee essaybundels. In 1992 kreeg hij de Zigmas-Gėlėprijs voor zijn poëziebundel Lygiadienis (Dagevening) (1991). Zijn essaybundel Dioniso sugrižimas (De terugkeer van Dionysos) (2001) werd onderscheiden met de prijs van het Litouwse ministerie van cultuur. Ališanka werd ook onderscheiden als vertaler van poëzie van onder meer Wisława Szymborska, Carolyn Forshé, Dannie Abse, Bernardine Evaristo, Jerome Rothenberg, Desmond Egan, Jacek Podsiadło. Zijn werk is vertaald in verschillende talen, waaronder Engels, Pools, Zweeds, Russisch, Duits en Nederlands.

maria barnas (1973) is beeldend kunstenaar, schrijver, dichter, columnist voor NRC Handelsblad en redacteur van De Gids. Zij publiceerde de romans Engelen van ijs (1997) en De Baadster (2000). Voor haar poëziedebuut Twee Zonnen (2003) ontving zij de C. Buddingh' Prijs, in 2007 verscheen de bundel Er staat een stad op.

paul beers vertaalde in de jaren 1966-1983 het werk van de dertig jaar oudere Witold Gombrowicz, van 1984 tot 1991 proza en poëzie van generatiegenoot Ingeborg Bachmann, en sinds 1995 tot heden het literaire werk van de twintig jaar jongere Robert Menasse. Hij was nauw verbonden aan De Revisor (1974-1983), recenseerde voor de Volkskrant en Vrij Nederland en deed de redactie voor het werk van met name Nietzsche, Freud, Safranski en tal van vriend(inn)en.

wil boesten (1962) is schrijver en vertaler. In 2007 verscheen zijn roman Spiltijd. Hij publiceerde verhalend en essayistisch werk voor onder meer De Revisor en De Tweede Ronde. Onlangs ging de korte theatermonoloog Hubertus in première. Momenteel rondt hij zijn nieuwe roman Tot de regen komt af.

paul bogaert (1957) studeerde Germaanse filologie aan de universiteiten van Brussel en Leuven. Hij publiceerde tot nu toe vier gedichtenbundels waarvan de Slalom soft (2009), bekroond met de Herman de Coninckprijs 2010, de recentste is. Hij schreef ook het gedichtendagessay 2008, Verwondingen, en geeft regelmatig lezingen.

h.m. van den brink (1956), voormalig medewerker van NRC Handelsblad, voormalig Gids-redacteur, schrijver van o.a. de novelle Over het water (1998), is directeur van het Mediafonds en publiceerde onlangs Eeuwig leven; Een briefwisseling over geloven, zijn correspondentie met Michaël Zeeman.

tijs goldschmidt (1953), bioloog en schrijver, publiceerde onder andere Darwins hofvijver; Een drama in het Victoriameer (1994), de bundel Oversprongen; Beschouwingen over natuur en cultuur (2000) en het fotoboek Wegkijken (2004). In 2007 verschenen Kloten van de engel; Beschouwingen over de natuurlijkheid van cultuur en de Huizingalezing Doen alsof je doet alsof.

jo govaerts (1972) is dichteres en vertaalster. Ze studeerde o.a. Slavische talen aan de universiteiten van Leuven, Krakau en Warschau. Naast haar eigen werk (poëzie, reisverhalen en journalistiek) publiceerde ze vertalingen van Szymborska en wirszczyńska. In 2009 publiceerde ze een interview en acht gedichten van Eugenijus Ališanka in de Poëziekrant. In 2010 volgde een uitgebreide bloemlezing, Uit het archief van ongeschreven brieven.

[p. 875]

dick van halsema (1943) is emeritus-hoogleraar Nieuwe Nederlandse Letterkunde (Vrije Universiteit, Amsterdam). Hij publiceerde onder meer over de poëzie van J.H. Leopold, de Beweging van Tachtig, sensitivisme, decadentisme en modernisme. Laatste boekpublicaties: Epifanie. Ogenblikken van verlichting en verschrikking in de Nederlandse letterkunde rond 1900 (2006) en Vrienden & Visioenen. Een biografie van Tachtig (2010). In voorbereiding is een biografie van J.H. Leopold, Het verre tussen u en mij.

michiel van kempen (1957) is hoogleraar West-Indische Letteren aan de Universiteit van Amsterdam en schrijver van romans, novellen, essays, reisliteratuur en scenario's. Hij is samensteller van de bloemlezingen Spiegel van de Surinaamse poëzie (1985), Mama Sranan; 200 jaar Surinaamse verhaalkunst (1999) en Noordoostpassanten; 400 jaar Nederlandse verhaalkunst over Suriname, de Nederlandse Antillen en Aruba (2005). In 2002 promoveerde hij op een vijfdelige literatuurgeschiedenis van Suriname, later verschenen in een tweedelige handelseditie Een geschiedenis van de Surinaamse literatuur(2003).

ad maas is conservator in Museum Boerhaave ([e-mail]).

robert menasse (Wenen, 1954) is romanschrijver en essayist. Hij brak door met de roman Selige Zeiten, brüchige Welt (1991) en de essaybundel Das Land ohne Eigenschaften (1992). Zijn magnum opus tot dusver is Die Vertreibung aus der Hölle (2001) dat een jaar later in Nederlandse vertaling verscheen. In 2005 verzamelde hij al zijn essayistisch en publicistisch werk tot dan toe onder de titel Das war Österreich. Zijn laatste roman is het tragikomische Don Juan de la Mancha (2007, vert. 2008), waarna in 2009 zijn verhalenbundel Ich kann jeder sagen verscheen.

edzard mik (1960) schreef romans, korte verhalen, scenario's en libretto's, en is redacteur van De Gids. Zijn laatst verschenen roman is Goede tijden (2009), en onlangs verscheen het pamflet Koolhaas in Beijing.

bas van putten (1965) is schrijver, musicoloog en medewerker van De Groene Amsterdammer. In 1996 won Van Putten de Pierre Bayle-prijs voor kunstkritiek en in 2001 de Debutantenprijs voor zijn romandebuut Doorn. In 2009 verscheen zijn roman Nachtlied. Momenteel werkt hij aan een biografie van Peter Schat.

ineke riem (1980) studeerde Nederlands in Groningen en een jaar Beeld en Taal aan de Rietveld Academie. Ze werkt voor stichting School der Poëzie uit Amsterdam en geeft poëzieworkshops op scholen. Ze schrijft gedichten die vaak geïnspireerd zijn op verhalen uit de oudheid en werkt aan een roman over een eigengereid dorp op een Zuid-Hollands eiland. Zie ook inekeriem.wordpress.com

daniël rovers (1975) studeerde filosofie en Nederlandse letterkunde in Nijmegen, en schreef aan de Vrije Universiteit Brussel het proefschrift De figuur in het tapijt: op zoek naar zes auteurs. Hij publiceerde de essaybundel Bunzing (2005) en de roman Elf(2010 ). Zie ook www.danielrovers.nl

dirk van weelden (1957) studeerde filosofie in Groningen, is schrijver en redacteur van De Gids. Hij debuteerde in 1987 samen met Martin Bril. In 1992 ontving hij de Multatuliprijs voor zijn roman Mobilhome. Zijn meest recente roman is Het middel (2007), zijn meest recente publicatie het reisverslag Een maand in Manhattan (2009), geschreven naar aanleiding van de televisieserie die hij presenteerde. Zie ook www.dirkvanweelden.net.