De Gids. Jaargang 172

[p. 504]

Rogi Wieg

Mijn huis in eenvoud

Mijn huis is mijn hoofd,
mijn geslacht en mijn hart.

Nee, mijn huis is een cel
en de jood zonder tafel,
of brood, zonder drank, of bed.
Zonder bloed dat ontroert.

Nee, ik lieg. Ik heb zo veel gelogen.
En dit is de waarheid, tot slot.
Mijn huis is bij jou, in het hoofd.

Ondanks alles bij jou. De laatste
kamer in de natuur, tussen je gelegen
bloemen, je gesloten ogen. Ik zou willen,
de laatste cel in mijn grond.

[p. 505]