Medewerkers aan dit nummer
jaap bos is psycholoog en als universitair docent verbonden aan de capaciteitsgroep Algemene Sociale Wetenschappen, Universiteit Utrecht. Hij schrijft over marginaliteit en wetenschapsgeschiedenis. In 2007 verscheen The Self-Marginalization of Wilhelm Stekel (samen met L. Groenendijk). In 2008 verschijnt Evart van Dieren. Kroniek van het falen.
frans budé (1945) debuteerde in 1984 met de bundel Vlammend marmer. Recent verschenen Afrit (proza, 2005) en Blauwe rijst (poëzie, 2006). Het gedicht Mijn vele dode vrienden is opgedragen aan Marijke Stultiens, beeldend kunstenaar. Zie ook www.fransbude.nl.
edward grasman studeerde kunstgeschiedenis in Utrecht en promoveerde in Leiden. Hij is verbonden aan de Universiteit Leiden, bij de afdeling voor Oude Beeldende Kunst. Zijn onderzoek beweegt zich vooral op het terrein van de manier waarop de kunstgeschiedenis is geschreven, met bijzondere aandacht voor Italië en Nederland.
mirjam lafleur (1952) is wereldreizigster, schrijfster, celliste en lijstenmaakster.
edzard mik (1960) is redacteur van De Gids en medewerker van Vrij Nederland en NRC Handelsblad. Hij schreef romans, korte verhalen, scenario's en libretto's. Zijn meest recente roman Bleke hemelverscheen in 2007.
ine poppe (1960) werkt als kunstenaar, schrijver, regisseur; publiceert over digitale cultuur, technologie en kunst voornamelijk in NRC-Handelsblad. Zij regisseerde documentaires voor nationale televisie, schreef een journalistiek boek over de kraakgeneratie en scenario's voor computerspellen (o.a. voor het Teylers Museum in Haarlem). Poppe geeft lezingen over kunst / media / technologie en doceert aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam.
bruno post (1959) studeerde sociologie en antropologie. Hij debuteerde met Lof der onzin (2005).
wim raven (1947) is arabist en doceert literatuur aan de Universiteit van Marburg (Duitsland). Naast zijn wetenschappelijke werk schrijft hij over Arabische literatuur, onder andere voor NRC Handelsblad. Hij vertaalde Ibn Ishaak, Het leven van Mohammed (2000) en een keuze uit de Tradities van de Profeet: Leidraad voor het leven (1997).
martin reints (1950) publiceerde poëzie: Waar ze komt daar is ze (1981), Lichaam en ziel (1992, Herman Gorterprijs), Tussen de gebeurtenissen (2000) en Ballade van de winstwaarschuwing (2005), en essays: Nacht- en dagwerk (1998, J. Greshoffprijs).
marwin vos (1962) woont en werkt in Amsterdam. Zij publiceerde eerder in Yang, Maatstaf en Deus ex Machina. In februari 2006 verscheen de bundel Zij is niet vast, zij is veranderbaar. Zie ook www.marwinvos.nl.
jan just witkam (1945) is hoogleraar Handschriftenkunde van de islamitische wereld aan de Universiteit Leiden. Hij houdt zich vooral bezig met de bestudering van de islamitische boek- en geleerdencultuur. Daarnaast schrijft hij aan een catalogus van de Arabische handschriften in Nederlandse collecties.
Rectificatie: in het zomernummer 2007 van De Gids, ‘De titels van Montaigne’, is een nare hypercorrectie geslopen. Leo Vromans drie-na-laatste zin moet luiden:
‘Ook daar heb ik spijt van, maar wel had ik berekend dat voornamelijk de langste [niet “de langst zittende”] gevangenen schuldig waren en dus het meeste gewicht hadden verloren.’
In zijn toelichting stelt Vroman: ‘We zaten allemaal even lang, maar de langste mensen waren het hongerigst.’