| |
| |
| |
Anna Grammatica-Faunethica
Sexbol
Liesbeths les
Thijs is besteld bij Lies.
Lies is hit (bijbelles, hbs, lib, titel, h.b.b.h.h.)
Tijd heet het beste besteed bij Lies te bed.
Thijs' lied is: Let it be.
Liesbeth hijst bebieste Hillbilly-hes.
bh beletsel? Thijs is stilist: hebbes!
Thijs bijt steels lel, tiet, bibs, hiel.
Lies sist: ‘Heet beest.’ Hitte is hels.
Thijs lei Lies te bil. (Hele hijs.) Thijs eilt...
Thijs ijst, het lid helt, het tij ebt.
Iets let Lies. Is Liesbeth lesbies? Bi?
Thijs bijt eelt. Thijs is iebel.
Thijs eist Liebe, Liebe, Liebe!
Beeld is Lies ietsie te sleets.
Biels, bijl, beitel, beits: Lies stelt beeld bij.
Ets bij Bilitis (titel: Sibylle et ses bêtes) beslist Lies' beleid.
‘Bedstee is belslee; Thijs is bles, Lies is bit, Lies is leidsel!’
Lies lelt Thijs. ‘Slet!’, slist hij. ‘Hebbie iets?’, sist Lies.
Lies leest Thijs de les. Lel! Thijs blij.
Lies hetst: Thijs bietst, tilt, steelt!
Steeds lelt Lies bil. Bil lilt. Lel telt.
‘Lellebel!’, ijlt Thijs. ‘stil!’ Thijs' leed is Lies biet.
‘Held!’, bitst Lies: ‘Ei!’
Lies test Thijs: ‘Iele teelsteel!’ Lel! Thijs' lid steil.
Thijs bidt bis. Thijs belijdt lelstelsel. Letsel biedt Thijs heil.
| |
| |
Lies leidt Thijs: ‘Eet!’. Thijs eet Lies, lebbe, lebbe, lebbe.
Hete his. Lies' ‘thee’ lest Thijs bijtijds. (Eh... teiltje!)
Lies tilt dij, Thijs stiet lid. Thijs heit Lies.
Thijs hees: ‘Het is blits!’
Liesbeths les: leed heelt!
Atte Jongstra
Strontgaatje
| |
| |
| |
In nomine Monique
Mooie Monique (in een kekke kimono) en kok kwekken in keuken.
Kok: ‘Kien nu kiemen in een eiken mok, iene miene...’
Monique: ‘O kiene econoom, kouwe Onno, kiem in mij!’
Monique: ‘Nee komieke knoeikok, mie, neem mij!’
Kok: ‘Nu komijnen in kinine.’
Monique: ‘Nee Komeiny, min mijn konen!’
Monique: ‘Oen, miniem ukkie, neem mijn kwieke juinen!’
Kok: ‘Neem kwikwi en een nieuwe.’
Monique: ‘O ouwe monnik, neem mij, een kwikke non, in communie!’
Kok: ‘Neem nu een koe en kook knoken.’
Monique: ‘O keukenmummie kijk in mijn kimono, een ikoon!’
Kok: ‘Men nekke een kuiken.’
Monique: ‘O, kwek kwek, men uw kieken in mijn kooi!’
Monique: ‘Oh oh ik kook!’
Kok: ‘Nee, ík kook! Nu een konijn que'en.’
Monique: ‘Que mij!’ (Monique een konijn mimen.)
Kok: ‘Nu een cake; men neme een koek en mikke een ei in een kom.’
Monique: ‘Mik uw cock in uw kokkin!’
Monique, kin in nek kok: ‘Oh, een kwikkie, nu...’
Kok: ‘Nu nie, menooinie!’
Monique mokken: ‘O minne euneuk, kwee, noem mij uw kunne...’
Kok immuun. Nukken Monique ouwe koek.
Monique: ‘Min mijn memmen!’
Kok, moe: ‘Okee, nu nokken.’
Monique, nu in monokini: ‘Neem mij in mijn mimi, hic en nunc!’
Monique nu cock en keien minnen, en in een mum knikken knieën.
‘O kokkie, men mij, min mij, neuk mij in uw keuken!
Kok Monique in enen nemen: ‘Kom nu!’
Monique kicken: ‘Mmmmm...’
Men neme Monique in menu: nieuwe kimmen in keuken!
| |
| |
| |
Op Sophie
Is pief op Sophie? Of is pief sissi?
Pief op: popi pose, hippe hose.
Sophie op: osé pofhes, poppepose.
Pepsie op, Sisi op, Hoppe op (op pof).
Ossesoep, sosijse, possie ijs op. Op is op.
‘Hó effe piese.’ (Heppie sief?)
Pief: ‘So, pop, hè hè...’
Pief Sophies hippe hes ophijse: ‘Poeh, poeh!’
Pief - hop - op Sophies poes...’
Sophie pijpe... Pief eo ipso: ‘Oh, oh oeps!’
‘Hé, hó!?’, is opposisie. Eis: ‘Viese hip hijs hose op!’
Hospes sisse: ‘Pief is sof, piefs spies is fop!’
(Opsie hospes is phiesephose op popo Sophie. Oh Poepposisie is pohesie!)
Hoop op pief: ‘Hop pief!’
Pief fief: ‘Hé Pipo, hoep op of pief poef!’
Pief: ‘Hé opoe hijs oe op pispop!’
Pief Sophie op poef hijse...
Pief poossie heie: pof pof... Sophie hosse op spies: sop sop.
P.S. Phiesosophie is: óp Sophie, hiep hoi!
|
|