De Gids. Jaargang 162(1999)– [tijdschrift] Gids, De– Auteursrechtelijk beschermd Vorige Volgende [pagina 808] [p. 808] Erik Menkveld Gedichten Al je gezichten Aan mijn dochter Darja Je eerste apen, je eerste hond, je eerste stappen, je eerste brood, je eerste Mozart, je eerste minnaar (die nu waarschijnlijk de melk ook uit de mondhoeken loopt) - voor je er werkelijk aan begint lijk je ze even te repeteren met je voorhoofd, je ogen, je mond. Je eerste Stravinsky, je eerste kind, je eerste dode (misschien wel je vader): als schaduwen van zomerwolken over een weiland waaien alle gezichten die je nodig zult hebben later over je hoofdje dat pasgeboren in de bocht van mijn elleboog ligt. [pagina 809] [p. 809] Zo verloren i.m. Hendrik van Teylingen Zo verloren blijkt een levendige vriend ineens te kunnen zijn dat hij je nauwelijks een hand weet over het hek van zijn ziekbed op dezelfde plek waar kort tevoren nog uitbundig werd getafeld en gebeden tot de zoetige veelarmigheden waaraan hij wist te geloven. En met de laatste, vreemd aan je eigen gelijke, levenslange hand van je vriend in je hand blijk je te kunnen zitten, overmand door zijn vervagende morsetekens al maar dieper uit de slaap. En heel je dagelijks bestaan blijkt dagelijks te kunnen zijn gebleven terwijl die hand die je toch vasthad en heel je vriend met zijn grappen zijn koken, zijn goden, zijn knoken in vlammen blijkt op te kunnen zijn gegaan. [pagina 810] [p. 810] Een goedertieren dag Mij lijkt vandaag een goedertieren dag zijn vredigste uithoeken voor te behouden: zijn grazigste weiden mag ik aanschouwen vanuit de trein, een einder met zadeldaktoren, de mens en zijn vee, het rode gevlinder van de aardaker boven het gras. De bloedbesmeurde pauw van al zijn andere godvergeten feiten houdt zich vooralsnog gedeisd en opgevouwen in mijn tas. [pagina 811] [p. 811] Alles mag je worden Aan mijn zoon Lucian Het springzaad knapt, de brempeulen knallen open en jij ligt er in je wieg als een popelend boontje bij. Alles mag je worden van mij: zeeman, boswachter, archeoloog. Of - als je leven ingewikkelder loopt - gesponsord ontdekker van aangroei werende stoffen voor scheepsverf, alleenstaand paddenstoelenfotograaf, pacht- en beestenlijstenonderzoeker van verdwenen Drentse keuterijen. Als je maar belooft gelukkig te zijn. [pagina 812] [p. 812] Muizenjaren Muizenjaren? reageert de Britse onderzoeker bits. Noemt u dit muizenjaren? Dan hebt u vroeger niet meegemaakt. Huiverig als natte schapen groepen een paar woorden nog tot mijn verdediging samen, maar worden met honend gehoest alert uiteengejaagd. Sportief druk ik de oude bioloog de hand, al mijd ik zijn verschaalde adem: geheel gerust op de bacteriën in mijn gastheer ben ik niet. Vorige Volgende