De Gids. Jaargang 160

(1997)– [tijdschrift] Gids, De– rechtenstatus



[pagina 19]
Christine D'haen Lectura Dantis Inferno 1 Dageraad Midden des levensweegs - mijn oud Poëet, rijs op vanuit het woud, Houd mijn hand, verjaag die drie, Wijs mij het leed, dat ik het zie.
2 Nacht ‘Omdat Hij zo mooi sprak kwamen drie vrouwen je helpen: Minne zag je wil verflauwen, zij zond je Wetens onontbeerlijk licht, ik ben Visioen, je liefste, je Gedicht.’

[pagina 20]
3 Geweegklaag, geschreeuw De zielen vielen van hun wereldtak. Ik weende omdat het er zovelen waren die de een na de ander braken van hun tak. Zij werden toen hun wrede leven brak rillend en jammerend voortgejaagd als blaren als was het niet genoeg voordat het brak.
4 Het diep en donker dal. De eerste kring In deze Hades is een tuin innig verlicht, daar wandelen dichters met een trage oogopslag. Zij spreken weinig en met zachte stem. Een ach klaagt hun gemis: het onverwezenlijkt gedicht.

[pagina 21]
5 De tweede kring De glimlach van mijn mond bond het lichaam van die man aan 't mijne. Hoe konden wij anders leven dan aaneengeklonken? Opperst goed, te midden van snijdende driftwind die ons niet doorsnijden kan.
6 De derde kring In deze zoete wereld, in dit helder leven, lopen wij beiden op het drab van geesten en van regen, met een trage stap, en praten wat over het later leven.