De Gids. Jaargang 160

[p. 17]

Gerrit Kouwenaar
Twee gedichten

terwijl de libel

Terwijl de libel nog nat van de inkt
zijn letters ontvouwt op de geheven hamer

terwijl de hond zich ontkent onder het hemelse
dak van de slachtbank, het ogenblik inzet

terwijl bach het in de ijssalon af laat weten
tussen de bange smeltende vruchtensmaken

terwijl de eivolle lucht tussen lippen en oren
in engelgras leegloopt, het interval uitbarst

terwijl het licht in steenslag verkruimelt
de stilte stikt in een niks tussen haakjes

terwijl de toekomst in eindwit terugwijkt, de dood
weer vanzelf spreekt, het avondvlees koud wordt

terwijl het heden zijn stilstand herneemt, het verdriet
nadrupt, de libel niet weet of hij leeft -

[p. 18]

schrijf een dag

Schrijf een dag zonder dood, een woord zonder mond
smelt de sneeuw met een kind, de tijd
met een klok die zich spiegelt in ijs

het is ijskoud vandaag, dus vertaal wat men schrijft
in een klok die niet loopt, in het vlees
dat bestaat als sneeuw voor de zon

en beschrijf hoe haar lichaam bestond en zich boog
gelenigd in vlees en keek achterom
in het oog van vandaag, en lees wat hier staat
de zon op de sneeuw, het kind in de slee
het onleesbare spoor, de onschrijfbare dood -