De Gids. Jaargang 153 (1990)

De Gids. Jaargang 153

(1990)– [tijdschrift] Gids, De– rechtenstatus

Auteursrechtelijk beschermd

Vorige Volgende



[pagina 574]
Carel de Haseth Twee gedichten Awaseru áwaseru mosa fini bo shimis di seda den mardugá ta pasa dòrna yerba ku perla i serena áwaseru mucha maluku hesus bo gusta tèr kabritunan den mondi drenta muha kas or'á deskuidá laga bentananan habrí áwaseru mi amor bo ékstasis berdè ta pone mi tera pari mi paranan kanta mi matanan florea áwaseru bochinchero bo ta baña sunú den roi namorá bos den skur di nubia kòrta mi ansha ku welek áwaseru kaprichoso kumpli antó ku bo promesa sasia mi set mortal hawa stòf shinishi di mi kurpa i bisti mi un shimis di fiesta

[pagina 575]
Regen regen, keurig meisje, je jurk van zijde streelt in de morgen het gras versiert het met parels van dauw regen, ondeugend kind, je schept er genoegen in geiten op het veld te plagen huizen binnen te komen wanneer uit nalatigheid de ramen open bleven regen, mijn liefste, je groene ekstase doet mijn grond vrucht dragen mijn vogels fluiten mijn bomen bloeien regen, levensgenieter, naakt baad je in beekjes zoek je liefde in donkere wolken doorsnijd mijn angst met bliksems regen, jij met je grillen, hou je aan je belofte les mijn dodelijke dorst was het grijze stof van mijn lichaam doe me mijn feestjurk aan
[pagina 576]
áwaseru kortadó' i orea ata b'a bai laga mi pashimá pa solo furioso pa bo sali parandiá ku teranan friu áwaseru yuk' i... Uit: Poesia venená, 1985
[pagina 577]
regen, echtbreekster, je liet me in de steek uitgedroogd door een genadeloze zon ben je uit stappen gegaan met koude landen regen, hoerenjong!

[pagina 578]
Engaño di hubentut babalulu ya no ta eksistí mas loke a keda atras ta djis un sombra di un pesadia hubenil un rekuerdo vago di un ansha pániko ku tabata drenta nos pone nos regresá kas na kareda ki ora ku nos tende zonido straño un stèm deskonosí den mondi weta un hòmber kana pasa... babalulu ya no ta eksistí mas i huntu kuné a bai nos inosensia di kere ku nos sa kiko ta malu i kiko ta bon den e bida ‘ki nos ignoransia ku tabata prohibí nos di kore rònt mesa, habri parasòl den kas pone man tras di kabes nos kerensia ku mester frega kurpa ku kolonia ora awa topa nos na kaminda babalulu ya no ta eksistí mas bagon inmenso di bida a dal ninichi di nos hubentut spat saka nan fo'i ròndu di mund'i mucha tur desorientá nos ta warda kiko mas destino tin pa nos babalulu no ta eksistí mas i morto ya ta bati na porta Uit: Poesia venená, 1985

[pagina 579]
Jeugdbedrog BabaluluGa naar voetnoot* bestaat al niet meer er rest slechts de schim van een nachtmerrie uit de jeugd vage herinnering aan een panische angst die zich van ons meester maakte ons naar huis deed snellen bij elk vreemd geluid dat we hoorden een onbekende stem in het bos het zien van een vreemde man... Babalulu bestaat al niet meer met hem verdween ook ons onschuldig geloof te weten wat goed is, wat kwaad in dit leven onze onwetendheid die ons verbood om de tafel te rennen, een paraplu in huis te openen de handen in de nek te vouwen ons geloof zich in te wrijven met eau de cologne wanneer de regen ons onderweg verraste Babalulu bestaat al niet meer de zware stuiter van het leven sloeg met kracht de knikkers van onze jeugd uit de kring van de kinderwereld verdwaasd wachten wij af wat nu het lot zal brengen Babalulu bestaat niet meer de dood klopt al aan de deur	voetnoot* Babalulu = een boeman

Vorige Volgende

Over dit hoofdstuk/artikel

auteurs

Carel de Haseth