De Gids. Jaargang 151

[p. 444]

Hans R. Vlek
Het punthoofd van Hellas

Voor Mieke Z.

Hektor, Ajax en Achilles
draven met de Dioscuren genadeloos
door je schedel op en neer, heen
en weer, maar je spreekt
geen dode talen.

Je tergt je papillen met de weemoed
van de oeroude wijn uit Corinthe en
raakt zodoende stom en sprakeloos,
rijp voor de gifbeker.
Inderdaad, mijn beste Philopantheos: wij
kunnen de schimmen niet meer bereiken, en
ons weten is minder dan niets.

Hoe verder ons zwaard naar het oosten reikt,
in het westen rusten wij later amechtig uit.
Hoe verder onze wijsheid west'lijk trekt,
wij zijn gedoemd verbaasd naar het oosten te staren.
De papavers op Pericles' graf zijn
even dor als Xenophon's verstofte botten.

Bulderend troont Zeus ter fontanel en fluistert
in je marmeren oor geheimen over de maandstond
van de pythia en de haetara Theala, de kretenzischgelokte.
Maar op de Ida en de Parnassus zie je de harpen roesten
en je hart is vermarmerd door Phidias' daimoon.
Je zwerft als een zeearend hoog boven Athene.

[p. 445]

 

Kijk: daar kakt Diogenes tegen een pijnboomstronk, en

 

daar slaat een zwetende muntsmid gouden obolen.

 

En uit een klein lyceum klinkt mannengehijg.

 

Het geluid van duizend reienzingende wasvrouwen aan

 

de Meander maakt je duizel volmaakt: Thalassa!

 

 

 

En in de diepte zie je de meisjes van Lesbos

 

in een volstrekt nieuwe choreografie van Sappho:

 

een spiernaakt onbetaalbaar cinemascope, ultimaat Hellasbolsjoi!

 

Later meert er een triremer van Seleukis en

 

ontvoert ze allen: o, dat schoolmeidengegil, dat gekrijs!

 

 

 

De halfnaakte wijzen van Syracuze zijn met driehoekjes

 

als gekken in de weer, het ene ‘Eureka’ na het andere

 

knalt tegen de zonnige hemel omhoog, maar je

 

hebt nog niets geschreven. In een herdershut copuleren

 

twee knapen en Pan kijkt halfhinnikend toe: Wijn, Dzeuspitar,

 

bekers verkoelende wijn! Coca-cola!

 

 

 

Ach, Prometheus aan zijn rots geklonken

 

heb je nooit benijd al heb je heel wat op je lever: je

 

daalde met Schliemann in Troye's schachten en

 

vond er geen slip van Helena's gewaad, geen droesem uit

 

Nestor's beker: je zwijgt

 

 

 

als een Thracisch graf en sterft

 

vierduizend jaar voor je geboorte.