De Gids. Jaargang 151

[p. 206]

Ron Elshout
Vijf gedichten

In de marge

Lezend verdwaalde zijn pen
in de kantlijn, de werkelijkheid

van de rots waaruit water
waarop de kerk, waarbij riet

hoe dan de vernietiging
toeslaat - reiger spiest vis -
wanneer hij zich bekent

geen spoor van huid
waar de scherven van een gezicht
zich terugvinden

hij schrijft één regel;

duidelijk leesbaar:

solitudo

Naar een tekening van Petrarca, gevonden in een manuscript van Plinius.

[p. 207]

Zijdelings bijeen

Voor Heike

Waarin ik aanwezig ben
opnieuw ontsta:

een vrouw, een kind had hij
nodig - de ochtend

toen de aarde bevend
zich nog eens omdraaide

leven verwaait, onzichtbaar onder zand
huid en haar vergaan

verdwenen: hoe zijn hand haar rug
streelde, haar bewoonbaar maakte
hoe ze huiverde in schrale wind

alleen hun beenderen tellen

angst tot in het merg
hierin ben ik aanwezig.

Het door een aardbeving verraste gezin - door archeologen gevonden in Kouvian op Cyprus.

[p. 208]

Lyrisch

Het boek geopend, spatten de hoeven
los, ontsprong het paard

de golf - stijg op
zoek de teugels nabij

wat zich heeft ingebeeld:
kantelend landschap

er groeit distel uit de hemel
de ruiter waant zich paard
klampt zich aan het bit

hoefslag, galop, barrage - sprong
een stap opzij, pas uit beeld -

- gebroken vleugel

hervinden we ons evenwicht
we zullen de diepte niet vergeten.

[p. 209]

Drijfveer

Geen hand die ordenend optrad
dan hier, in wat zich aandient
wat de zee aangespoeld
weer laat verdwijnen

bijvoorbeeld - ‘een dood
wit paard drijvend
op zijn zijde’

een glimp van huid: de amazone
schrijlings de zwaarte-
kracht negerend, of

een gebleekte kameel
in het zand

een rode wolk
die in zee hangt

het drijft er
en was weg

(wanneer niet een hand
ordenend optrad)

[p. 210]

Nomade nabij oase

Het wrijven van de appel
tot zij glanst

wat zich daarin zichtbaar
maakt - de engel slijpend

het zwaard onder zwartste
hemel

houd ik mij hier op of
ontbloeien later dode
takken. sappen stijgen

kijken naar gele verte
wervelend zand, rode zon

de stap die hij zet, die ik

het klokhuis dat ik weg-
werp, dat hij wegwerpt